بررسی تطبیقی رویکردهای انتقادی به تحلیل گفتمان
چکیده «رویکردهای انتقادی به تحلیل گفتمان» یکی از روشهای کیفی در حوزه مباحث اجتماعی و فرهنگی است. بر مبنای این گرایش زبان انعکاسدهندۀ شفاف و آینهواری از واقعیت نیست، بلکه ابزاری است تنیده در روابط قدرت که موجب برساخت اجتماعی واقعیت میشود. خود این رویکرد از دو گرایش عمده تشکیل شده است که عبارتند ا...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
2011-10-01
|
| Series: | روش شناسی علوم انسانی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://method.rihu.ac.ir/article_385_6c0ec05d648856cc901fc32211b96a1f.pdf |
| Summary: | چکیده
«رویکردهای انتقادی به تحلیل گفتمان» یکی از روشهای کیفی در حوزه مباحث اجتماعی و فرهنگی است. بر مبنای این گرایش زبان انعکاسدهندۀ شفاف و آینهواری از واقعیت نیست، بلکه ابزاری است تنیده در روابط قدرت که موجب برساخت اجتماعی واقعیت میشود. خود این رویکرد از دو گرایش عمده تشکیل شده است که عبارتند از: الف) تحلیل گفتمان فوکویی؛ ب) تحلیل گفتمان انتقادی.
برای شناخت بهتر این رویکرد، میبایست به تمایزات و تشابهات گرایشهای مختلف آن اشراف داشت. سوال اصلی این است که تمایزات عمده میان این دو رویکرد چیست؟ برای پاسخ به این سوال و غور در مبانی نظری «رویکردهای انتقادی به تحلیل گفتمان» از روش توصیفی و تحلیلی بهره بردهایم و گردآوری اطلاعات از طریق روش اسنادی انجام شده است.
عمدهترین وجه تمایز «تحلیل گفتمان فوکویی» از «تحلیل گفتمان انتقادی» این است که در رویکرد نخست معنای «عام» گفتمان مدنظر است و بر مبنای آن گفتمان موجودیتی مستقل و بهطور نسبی خودگردان تلقی میشود. |
|---|---|
| ISSN: | 1608-7070 2588-5774 |