تحلیل زیباشناسانه عمل عکاسی در بستر هنرهای زیبا با رویکردی به نظریه سرمایه فرهنگی بوردیو

هنر تعاملی، ژانری هنری است که سنت‌های زیباشناختی را وادار به تعریف پایگانی از ابژه‌های جدید می‌نماید. ازآنجاکه مخاطبان فرهنگ، به‌عنوان دریافت‌کنندگان و مصرف‌کنندگان آن، نقشی اساسی درروند شکل‌گیری و استقبال از آثار هنری دارند، لزوم شناخت کیفیت ذائقه مخاطبان، در فرآیند تولید ضروری می‌نماید. در این راس...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: زهرا رهبرنیا, سپیده یاقوتی, فاطمه مرسلی توحیدی
Format: Article
Language:English
Published: Iranian Scientific Association of Visual Arts 2017-09-01
Series:مبانی نظری هنرهای تجسمی
Subjects:
Online Access:https://jtpva.alzahra.ac.ir/article_3981_5c4573e5ce50cb4ca81dd01e3e884b05.pdf
Description
Summary:هنر تعاملی، ژانری هنری است که سنت‌های زیباشناختی را وادار به تعریف پایگانی از ابژه‌های جدید می‌نماید. ازآنجاکه مخاطبان فرهنگ، به‌عنوان دریافت‌کنندگان و مصرف‌کنندگان آن، نقشی اساسی درروند شکل‌گیری و استقبال از آثار هنری دارند، لزوم شناخت کیفیت ذائقه مخاطبان، در فرآیند تولید ضروری می‌نماید. در این راستا، بررسی عمل عکاسی و معنای عکس فرصت ویژه‌ای است برای به‌کارگیری روشی نو جهت درک کامل قواعد رفتار و تجربه اشخاص از آن رفتار. این مقاله، تحلیلی از آثار عکاسی اجتماعی واقع‌گرا و تعامل‌گرا، باهدف بررسی تأثیر رسانه‌ها بر ادراک زیباشناسانه و نحوه ارائه هنر در دوران معاصر است که به بررسی رابطه سرمایه ‌فرهنگی مخاطبان با ذائقه‌ زیبایی‌شناختی آنان در حوزه عکاسی، اختصاص‌یافته است. ادبیات نظری تحقیق بر‌ مبنای تعریف سرمایه فرهنگی نهادی پیربوردیو، چیده شده است.این پژوهش پیمایشی، با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به اطلاعات کتابخانه‌ای، رویکرد مخاطبان نسبت به رسانه هنری عکاسی را بررسی نموده و به تجزیه ‌و تحلیل عوامل تأثیرگذار بر تفاوت‌ها در دریافت از هنر عکاسی می‌پردازد. یافته‌های پژوهش، حاکی از آن است که بیشتر مخاطبان، فارغ از سطوح متفاوت فرهنگی، عکس‌هایی متناسب با معیارهای زیبایی‌شناسی‌ناب را در اولویت انتخابی قرار می‌دهند.
ISSN:2538-5666
2676-6701