Towarzystwo Salezjańskie wobec potrzeb szkolnictwa zawodowego w okresie międzywojennym

W 1918 r. Polska odzyskała niepodległość. Odbudowa kraju napotykała na wiele trudności. Jednym z obszarów wymagającym wiele pracy i nakładów była oświata. Na tym polu brakowało wszystkiego – struktur, doświadczenia, podręczników, a przed wszystkim kompetentnej kadry. W proces odbudowy kraju czynnie...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Jan Niewęgłowski
Format: Article
Language:English
Published: The Francis de Sales Scientific Society (TNFS.PL) 2022-12-01
Series:Seminare
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/s/article/view/10879
Description
Summary:W 1918 r. Polska odzyskała niepodległość. Odbudowa kraju napotykała na wiele trudności. Jednym z obszarów wymagającym wiele pracy i nakładów była oświata. Na tym polu brakowało wszystkiego – struktur, doświadczenia, podręczników, a przed wszystkim kompetentnej kadry. W proces odbudowy kraju czynnie włączyło się Towarzystwo Salezjańskie, obecne już na ziemiach polskich zaboru austriackiego od 1898 r. Pierwszym obszarem działalności salezjanów były szkoły ogólnokształcące. Ze względu na dużą liczbę sierot wojennych otwierano również sierocińce i domy dziecka. W pracy młodzieżowej salezjanie zdawali sobie sprawę, że jedną ze skuteczniejszych metod niesienia pomocy młodzieży biednej, będzie umożliwienie jej zdobycia zawodu. Dlatego, zgodnie ze wskazaniami swojego Założyciela, rozpoczęli organizowanie kształcenia zawodowego. Rozkwit pierwszej szkoły zawodowej w Oświęcimiu i powstawanie kolejnych, zaowocowało nazwaniem salezjanów zakonem „rzemieślniczym”.
ISSN:1232-8766
2450-1328