Antyesencjalizm w estetyce analitycznej
Bohdan Dziemidok, podobnie jak np. T.J. Diffey czy L.O. Åhlberg, przyjmuje, że zarówno esencjalizm, jak i jego antyteza – antyesencjalizm – są równie mocno obecne w estetyce analitycznej. Dziemidok wyróżnia trzy źródła antyesencjalizmu: błędy argumentacyjne i normatywizm tradycyjnej estetyki, awanga...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Institute of Philosophy of the Jagiellonian University
2005-06-01
|
| Series: | The Polish Journal of Aesthetics |
| Online Access: | https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139072857/eik_9-10_3.pdf/c9827157-2288-4b63-af66-241ea6214054 |
| Summary: | Bohdan Dziemidok, podobnie jak np. T.J. Diffey czy L.O. Åhlberg, przyjmuje, że zarówno esencjalizm, jak i jego antyteza – antyesencjalizm – są równie mocno obecne w estetyce analitycznej. Dziemidok wyróżnia trzy źródła antyesencjalizmu: błędy argumentacyjne i normatywizm tradycyjnej estetyki, awangardę artystyczną i przekonania Wittgensteina, wyrażone w Dociekaniach filozoficznych. Zgadzając się z tezą, że to raczej spory wokół kwestii esencjalizm – antyesencjalizm sztuki, niż jednolite antyesencjalistyczne nastawienie, kształtują estetykę analityczną, chciałabym (a) wskazać na dodatkowe źródło sceptycyzmu wobec istoty sztuki, jakim był minimalizm programu wczesnej filozofii analitycznej, (b) zakwestionować tezę, że próby formułowania filozoficznej teorii sztuki wiążą się z nastawieniem esencjalistycznym, (c) zrekonstruować główny nurt dyskusji dotyczącej istoty sztuki. |
|---|---|
| ISSN: | 2544-8242 2544-8242 |