بررسی وجود آنتی‌بادی دسموگلین 1 در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی
مقدمه: پمفیگوس فولیاسه، یکی از بیماریهای پوستی اتوایمیون است که بوسیله حضور آنتی بادیهای آنتیمیگردد. تصور میشود تشکیل این آنتی بادیها، از طریق وکتورهای بیماریهای انگلی مانند لیشمانیازیس که در مناطق آندمیک پمفیگوس فولیاسه شیوع فراوانتری دارند واسطه گری میشود. از آنجا که انواع غیر پاتولوژیک این آنتی ب...
| Main Authors: | , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2012-03-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1487 |
| Summary: | مقدمه: پمفیگوس فولیاسه، یکی از بیماریهای پوستی اتوایمیون است که بوسیله حضور آنتی بادیهای آنتیمیگردد. تصور میشود تشکیل این آنتی بادیها، از طریق وکتورهای بیماریهای انگلی مانند لیشمانیازیس که در مناطق آندمیک پمفیگوس فولیاسه شیوع فراوانتری دارند واسطه گری میشود. از آنجا که انواع غیر پاتولوژیک این آنتی بادی در بیماران مبتلا به اینگونه بیماریهای انگلی در مناطق آندمیک پمفیگوس فولیاسه یافت شده است، این نظریه می‌تواند توسط یافتن این آنتی بادی در بیماران مبتلابه بیماریهای انگلی در مناطق غیر آندمیک پمفیگوس فولیاسه تایید گردد. بنابر این مطالعهجهت ارزیابی وجود این آنتی بادی در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی در شهر اصفهانبه عنوان منطقه اندمیک لیشمانیوز پوستی و منطقه غیر آندمیک پمفیگوس فولیاسه طراحی گردید.
روش‌ها: :سرم خون بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی که توسط علائم بالینی و اسمیر مستقیم تایید شده بود، جدا شده و وجود آنتی بادی توسط تکنیک تشخیصی الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: 56 بیمار از 58 بیمار مورد مطالعه ما از نظر وجود این آنتی بادی منفی بودند. یک بیمار از نظر وجود این آنتی بادی به میزان حدواسط و یک بیمار در حد مثبت ارزیابی شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، نظریه نقش ناقل بیماری انگلی لیشمانیوز پوستی را در تشکیل این آنتی بادی Anti-DSG1 را تایید نمی کند.احتمال دخالت سایر عوامل مانند حضور پشه‌های سیمولیوم نیگریمانوم را در تشکیل این آنتی بادیقابل طرح می‌باشد. |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |