بررسی تاثیر کود زیستی بارور 2 و فسفات پتاسیم بر تکوین اندام های رویشی و زایشی گیاه L. Arabidopsis thaliana.

تثبیت فسفات توسط کودهای شیمیایی علاوه بر پر هزینه بودن، خطرات زیست محیطی را در بردارد. امروزه کود زیستی فسفاته بارور 2 حاوی دو نوع باکتری حل‌کننده فسفات باعث تجزیه ترکیبات فسفر نا‌محلول و قابل جذب برای گیاه می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر کود‌های زیستی بارور 2P13) Pseudomounas putida (strain و...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: الهام بصیری, سایه جعفری مرندی, صدیقه اربابیان, احمد مجد, محمدعلی ملبوبی
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2022-01-01
Series:زیست‌شناسی کاربردی
Subjects:
Online Access:https://jab.alzahra.ac.ir/article_6114_c152252e6bf304a87a5d6430be2f3dad.pdf
Description
Summary:تثبیت فسفات توسط کودهای شیمیایی علاوه بر پر هزینه بودن، خطرات زیست محیطی را در بردارد. امروزه کود زیستی فسفاته بارور 2 حاوی دو نوع باکتری حل‌کننده فسفات باعث تجزیه ترکیبات فسفر نا‌محلول و قابل جذب برای گیاه می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر کود‌های زیستی بارور 2P13) Pseudomounas putida (strain و aggilomerans (strain P5) Pantoea (فقط یک‌بار در ابتدای دوره رشد) و فسفات پتاسیم درسه غلظت(0,1.2mM, 5mM) (تا پایان دوره رشد گیاهان، هفته‌ای یک‌بار همراه با آبیاری) بر برخی ویژگی‌های تکوینی گیاه Arabidopsis thaliana در شرایط گلخانه‌ای، 15 ساعت روشنایی، دمای 25 درجه سانتی‌گراد، شدت نور 6000 لوکس در قالب طرح تصادفی انجام شد. بعد از مراحل سلول - بافت شناختی، لام‌ها با میکروسکوپ نوری مشاهده شدند. نتایج کاهش معنی‌دار تراکم آوند چوب در ساقه گیاهان تحت تیمار با فسفات پتاسیم 5 mM و 1.2 mMرا در مقایسه با دو تیمار دیگر نشان داد. هم چنین فسفات پتاسیم 5mMسبب افزایش لایه‌های تونیکا و ضخامت دیواره مخصوص تترادها شد. افزایش سلولی پریموردیم تخمکی، پیش رویان و آویزه در گیاهان تیمار با کود زیستی و فسفات 5mM مشاهده شد. تیمار با کود زیستی، بیشترین میانگین تعداد دانه‌های تولید شده را نشان داد. کاربرد کود زیستی بارور 2 در این آزمایش با اثراتی مشابه با فسفات پتاسیم، عملکرد کمی و کیفی آرابیدوپسیس را افزایش داد. کود زیستی می‌تواند به عنوان یک جایگزین مطمئن و موثر برای افزایش بهره‌وری خاک و رشد گیاه در کشاورزی پایدار و به حداقل رساندن آلودگی محیطی باشد.
ISSN:2251-7901
2538-2187