نقش مبانی زبان محور در تفسیر پویای اسناد حقوقی بین المللی (با تاکید بر عبارت Task Force)
واکاوی مفاهیم و معانی موجود در زبان تخصصی حقوق بینالملل مستلزم شناخت عناصر متعددی است که هرکدام در جای خود قابلیت تعریف دارند. زبانهای رایج حقوق بینالملل معاصر متشکل هستند از 2 زبان اصلی دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) یعنی انگلیسی و فرانسوی و زبانهای رایج سازمان ملل متحد یعنی انگلیسی، فرانسوی،...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Shahr-e- Danesh Research And Study Institute of Law
2022-05-01
|
Series: | پژوهشهای حقوقی |
Subjects: | |
Online Access: | https://jlr.sdil.ac.ir/article_148311_0f30b59a295b4db5e5fbde416a752aee.pdf |
Summary: | واکاوی مفاهیم و معانی موجود در زبان تخصصی حقوق بینالملل مستلزم شناخت عناصر متعددی است که هرکدام در جای خود قابلیت تعریف دارند. زبانهای رایج حقوق بینالملل معاصر متشکل هستند از 2 زبان اصلی دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) یعنی انگلیسی و فرانسوی و زبانهای رایج سازمان ملل متحد یعنی انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، عربی، روسی و چینی که بنا است متون، اسناد و منابع اصلی حقوق بینالملل به این زبانها تشریح و منعقد شوند. بنا بر شواهد موجود، به نظر میرسد محققین و اندیشمندان حقوق بینالملل در کشور ما نیز، همچون موارد معدود در برخی کشورها، باید مبانی و عناصر تحلیلی خود را از صرف «حقوقی بینالمللی» به «مؤلفههای زبانشناختی ـ شناختی» گسترش دهند تا درک بهتری از نسبت میان معنا ـ منظور متکلمین زبانهای حقوق بینالملل، بهویژه انگلیسی و فرانسوی داشته باشند. ازاینرو، هدف مقاله حاضر این است که با روش تطبیقی به واکاوی نگرش زبانشناختی متن و تمایزات ریشهشناختی زبانهای رایج در حقوق بینالملل با زبان فارسی پرداخته شود. |
---|---|
ISSN: | 1682-9220 2717-0020 |