| Summary: | Divan sahibi olan şair ve yazarlarımızın anılan manzum eserlerinde yer alan gazel, kaside, kıt’a, rubaî gibi çeşitli şekillerdeki şiirlerini ne zaman yazdıkları konusunda umumiyetle bilgi bulunmamaktadır. Ancak istisnai olarak bazı şairlerimizin birtakım manzumelerini hangi tarihlerde yazdıkları hususunda bilgilere rastlanmaktadır. Şuara tezkireleri, biyografik eserler, tarihler, şiir mecmuaları gibi metinlerde, az da olsa birtakım edebî şahsiyetlerin söylediği son söz veya son şiirlere dair kayıtların yer aldığı görülür. Ömrün sonunda her türlü riya, takdir edilme gibi dünyevî hesap ve kaygılardan uzak olarak söylenebilen söz yahut şiirler, yürekten kopan duygu ve düşüncelerin ifadesi sayılmaya müsaittir. Edebî şahsiyetlerimizin son söz veya şiirleri topluca değerlendirildiğinde, bunlarda dünya hayatı, ölüm ve ötesiyle ilgili fikirler, pişmanlıklar, hayal kırıklıkları, Yaratıcıya kavuşma saadeti, geride bırakılan ve gidilecek “diyar”a dair hayıflanış, endişe ve temennilerin dile getirildiğini söylemek mümkündür. Bu yazıda bazı eski yahut yeni edebî şahsiyetlerimizin tespit edilebilen son sözleri / son şiirleri konusunda birtakım örnekler verilmiş ve bahis konusu edilen kayıtlar hakkında değerlendirmeler de yapılmaya çalışılmıştır.
|
|---|