Teologiczna funkcja terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej
Prezentowany artykuł zajmuje się teologiczną funkcją terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej. Rzeczownik kairos występuje pięć razy w księdze (1,3; 11,18; 12,12; 12,14; 22,10). Akcentuje on przede wszystkim interwencję Boga w dzieje świata i ludzi. Choć termin kairos nacechowany jest eschat...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | deu |
Published: |
The John Paul II Catholic University of Lublin
2019-06-01
|
Series: | Verbum Vitae |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.kul.pl/vv/article/view/1937 |
Summary: | Prezentowany artykuł zajmuje się teologiczną funkcją terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej. Rzeczownik kairos występuje pięć razy w księdze (1,3; 11,18; 12,12; 12,14; 22,10). Akcentuje on przede wszystkim interwencję Boga w dzieje świata i ludzi. Choć termin kairos nacechowany jest eschatologicznie, to jednak Bożej interwencji nie można jednak ograniczać jedynie do paruzji. Czasy eschatologiczne zostały bowiem zainaugurowane wraz z przyjściem Mesjasza na ziemię. Z tego powodu całe dzieje świata widziane z tej perspektywy stają się nieustannym kairos, kiedy to Bóg działa na rzecz ludu. Termin chronos, który w swoim podstawowym znaczeniu wskazuje na okres czasu, w Apokalipsie akcentuje czas widziany niejako z perspektywy człowieka (z ziemskiej perspektywy). Jest to zatem czas dany człowiekowi na nawrócenie (2,21), czas objawiania się Boga w historii (10,6). Jest to również czas działania Szatana, który widziany w świetle wydarzenia Mesjasza, jawi się jako „czas krótki” (6,11; 20,3), nawet jeśli dla wiernych jest to czas prześladowania. |
---|---|
ISSN: | 1644-8561 2451-280X |