| Summary: | Popülist hükümetlerin iç siyasette yer alma nedenleri ve politik etkileri literatürde tartışılırken, popülist liderlerin/hükümetlerin devletlerinin dış ilişkilerinde oynadığı rolü inceleyen sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Mevcut çalışmalar, popülist liderlerin ikili ilişkiler kurmaya yatkın olduğunu, diğer liderlerle direkt ilişkilere açık olduğunu ve böylece hem ulusal hem de uluslar üstü kurum ve organizasyonların çalışmalarına ket vurduğunu ortaya koymaktadır. Bu makalede popülist liderlerin dış yardım dağıtımını bir dış politika stratejisi olarak ne ölçüde kullandıklarını araştırılmaktadır. Bu amaçla, popülizmin, dış yardım alma ve verme modelleri üzerindeki davranışsal sonuçlarını ampirik olarak test edilmiştir. Global Populism Dataset ve AidData verilerini kullanarak, dış yardım tahsisi ve popülizm arasındaki bağlantıyı incelenmektedir. Sonuçlar, popülist liderlerin bulunduğu ülkelerin daha çok dış yardım sağladığını, ancak popülist rejim olmanın daha fazla yardım almayı sağlayamadığını ortaya koymaktadır. Hatta, salt popülist olmayan bağışçıların değil popülist bağışçıların bile popülist alıcılara yüksek miktarlarda yardım vermekten kaçındığı ortaya çıkmaktadır. Bulgularımız, dış yardımların popülist liderler tarafından stratejik olarak kullandığını gösterirken, bu stratejinin, popülist rejimlerin birbirlerine yardım etmesi anlamını içermediğini göstermektedir.
|
|---|