| Summary: | This article describes national and religious relations in Kodeń in the years 1918-1944. Until the
outbreak of World War II, Polish, Ruthenian/Ukrainian and Jewish citizens lived together in this Bug
River settlement. During the Second Polish Republic, the most numerous denominational group
in Kodeń were the faithfuls to the Latin Rite Catholic Church (Roman Catholic); accounted for over
45% of the rural population. Both the followers of the Orthodox Church and the Mosaic religion
constituted approximately 20% of the total population. The least numerous religious group (up to
5%) were Neounits, followers of the Catholic Byzantine-Slavic rite. Over the entire period, over 10%
of Kodnia’s residents were atheists. The whole history of Kodeń is associated with the holy image of
Our Lady of Kodeń and her religious guardians from the Congregation of the Missionary Oblates
of Mary Immaculate (OMI). After the Second World War, the ethnic and religious structure in Kodeń
has changed . For various reasons beyond their control, two of the four religious groups: Neounits
and Jews ceased to exist irretrievably. In the new geopolitical realities (from the period of the Polish People’s Republic till nowadays) Roman Catholics and the Orthodoxs have been living in Kodeń
without any religious disagreements.
Artykuł opisuje stosunki narodowościowo-religijne w Kodniu w latach 1918-1944. Do chwili wybuchu drugiej wojny światowej żyli obok siebie w tej nadbużańskiej osadzie obywatele polscy: narodowości polskiej, rusińskiej/ukraińskiej oraz żydowskiej; będący w różnych proporcjach katolikami
i neounitami, prawosławnymi oraz wyznawcami religii mojżeszowej. W okresie II RP najliczniejszą
grupą wyznaniową w Kodniu byli wierni Kościoła katolickiego obrządku łacińskiego (rzymskokatolickiego); stanowili ponad 45% mieszkańców wsi. Zarówno wyznawcy Kościoła prawosławnego, jak
i religii mojżeszowej stanowili w przybliżeniu po 20% ogółu mieszkańców. Najmniej liczną grupą
wyznaniową (do 5%) byli neounici, wyznawcy Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego. Przez cały omawiany okres ponad 10% mieszkańców Kodnia było ateistami. Historia Kodnia
wiąże się z wizerunkiem Matki Boskiej Kodeńskiej i jej opiekunami zakonnikami ze zgromadzenia
Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI). Po drugiej wojnie światowej w Kodniu zmieniła się
struktura narodowościowo-wyznaniowa. Z różnych, niezależnych od siebie przyczyn, przestały istnieć bezpowrotnie dwie spośród czterech grup wyznaniowych, tj. wierni Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego oraz wyznawcy religii mojżeszowej. W nowych realiach geopolitycznych (okres PRL) żyli obok siebie w Kodniu bez zatargów na tle religijnym wyznawcy Kościoła
rzymskokatolickiego i wierni Cerkwi prawosławnej.
|
|---|