Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)

The Separated Orthodox (rastanci) in Juraj Mulih’s Zrcalo pravedno [Righteous Mirror] (1742) Zrcalo pravedno (Zagreb, 1742) is a small catechism dealing with a controversial issue in which the Jesuit Juraj Mulih focused on the Orthodox Slavs (mainly Orthodox Grenzers who were predominantly Serbs)...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Goranka Šutalo
Format: Article
Language:Bulgarian
Published: Institute of Slavic Studies, Polish Academy of Sciences 2020-12-01
Series:Slavia Meridionalis
Subjects:
Online Access:https://journals.ispan.edu.pl/index.php/sm/article/view/2234
_version_ 1797697254663913472
author Goranka Šutalo
author_facet Goranka Šutalo
author_sort Goranka Šutalo
collection DOAJ
description The Separated Orthodox (rastanci) in Juraj Mulih’s Zrcalo pravedno [Righteous Mirror] (1742) Zrcalo pravedno (Zagreb, 1742) is a small catechism dealing with a controversial issue in which the Jesuit Juraj Mulih focused on the Orthodox Slavs (mainly Orthodox Grenzers who were predominantly Serbs) who arrived in the Habsburg Monarchy after the Great Migra­tion (1690), led by Patriarch Arsenius III. Crnojević. Mulih calls the Monarchy’s Orthodox rastanci (the Separated) but does not attach any negative attributes to the term. Therefore, it is closer to more neutral terms like grčkog zakona ljudi (people of Greek law) or simply hrišćani (Christians), which Mulih used already in the title of Zrcalo. However, as early as in the first doctrine, in which he writes about the Great Schism, Mulih uses the pejorative term schismatic Vlachs when talking about Orthodox believers. Despite occasional harsh criticism, Mulih was predominantly friendly towards the newly arrived Orthodox Christians, although he wrote extremely negatively about the Orthodox Greeks. The paper uses an imagological analytical method to define more clearly the confessional (Orthodox) otherness and, on the basis of this analysis, discover how religious (Catholic) identity formed in this context.   Oddzieleni prawosławni („rastanci”) w Zrcalo pravedno (1742) Juraja Muliha Zrcalo pravedno (Zagrzeb, 1742) to niewielki katechizm polemiczny, w którym jezuita Juraj Mulih skupił się na kwestiach spornych wobec Słowian prawosławnych (zwłaszcza grenzerów, a więc w większości Serbów), przybyłych do monarchii habsburskiej wskutek Wielkiej Migracji (1690) patriarchy Arseniusza III Crnojevića. Mulih nazywa prawosław­nych w monarchii określeniem „rastanci” (oddzieleni), ale bez żadnych cech negatywnych. Bliżej mu do bardziej neutralnych terminów, takich jak: „grčkog zakona ljudi” (ludzie zakonu greckiego) lub po prostu „hrišćani” (chrześcijanie), które występują zresztą już w tytule jego dzieła. Niemniej w pierwszej części, poświęconej Wielkiej Schizmie, mówiąc o wyznawcach prawosławia, Mulih używa pejoratywnego określenia „Vlasi šizmatici” (schizmatycy Wołosi). Choć sporadycznie dopuszcza się ostrej krytyki, generalnie jest on przyjazny wobec nowo przybyłych chrześcijan prawosławnych, zaś negatywnie odnosi się do Greków. Autorka przy pomocy metody imagologicznej podejmuje próbę uchwycenia istoty odmienności wyznaniowej (prawosławnej) i tym samym sformułowania odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób kształtuje się (katolicka) tożsamość religijna.
first_indexed 2024-03-12T03:37:42Z
format Article
id doaj.art-61238a42c573487998c8d88afd093770
institution Directory Open Access Journal
issn 2392-2400
language Bulgarian
last_indexed 2024-03-12T03:37:42Z
publishDate 2020-12-01
publisher Institute of Slavic Studies, Polish Academy of Sciences
record_format Article
series Slavia Meridionalis
spelling doaj.art-61238a42c573487998c8d88afd0937702023-09-03T13:07:33ZbulInstitute of Slavic Studies, Polish Academy of SciencesSlavia Meridionalis2392-24002020-12-012010.11649/sm.2234Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)Goranka Šutalo0Sveučilište u Zagrebu [University of Zagreb], Zagreb The Separated Orthodox (rastanci) in Juraj Mulih’s Zrcalo pravedno [Righteous Mirror] (1742) Zrcalo pravedno (Zagreb, 1742) is a small catechism dealing with a controversial issue in which the Jesuit Juraj Mulih focused on the Orthodox Slavs (mainly Orthodox Grenzers who were predominantly Serbs) who arrived in the Habsburg Monarchy after the Great Migra­tion (1690), led by Patriarch Arsenius III. Crnojević. Mulih calls the Monarchy’s Orthodox rastanci (the Separated) but does not attach any negative attributes to the term. Therefore, it is closer to more neutral terms like grčkog zakona ljudi (people of Greek law) or simply hrišćani (Christians), which Mulih used already in the title of Zrcalo. However, as early as in the first doctrine, in which he writes about the Great Schism, Mulih uses the pejorative term schismatic Vlachs when talking about Orthodox believers. Despite occasional harsh criticism, Mulih was predominantly friendly towards the newly arrived Orthodox Christians, although he wrote extremely negatively about the Orthodox Greeks. The paper uses an imagological analytical method to define more clearly the confessional (Orthodox) otherness and, on the basis of this analysis, discover how religious (Catholic) identity formed in this context.   Oddzieleni prawosławni („rastanci”) w Zrcalo pravedno (1742) Juraja Muliha Zrcalo pravedno (Zagrzeb, 1742) to niewielki katechizm polemiczny, w którym jezuita Juraj Mulih skupił się na kwestiach spornych wobec Słowian prawosławnych (zwłaszcza grenzerów, a więc w większości Serbów), przybyłych do monarchii habsburskiej wskutek Wielkiej Migracji (1690) patriarchy Arseniusza III Crnojevića. Mulih nazywa prawosław­nych w monarchii określeniem „rastanci” (oddzieleni), ale bez żadnych cech negatywnych. Bliżej mu do bardziej neutralnych terminów, takich jak: „grčkog zakona ljudi” (ludzie zakonu greckiego) lub po prostu „hrišćani” (chrześcijanie), które występują zresztą już w tytule jego dzieła. Niemniej w pierwszej części, poświęconej Wielkiej Schizmie, mówiąc o wyznawcach prawosławia, Mulih używa pejoratywnego określenia „Vlasi šizmatici” (schizmatycy Wołosi). Choć sporadycznie dopuszcza się ostrej krytyki, generalnie jest on przyjazny wobec nowo przybyłych chrześcijan prawosławnych, zaś negatywnie odnosi się do Greków. Autorka przy pomocy metody imagologicznej podejmuje próbę uchwycenia istoty odmienności wyznaniowej (prawosławnej) i tym samym sformułowania odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób kształtuje się (katolicka) tożsamość religijna. https://journals.ispan.edu.pl/index.php/sm/article/view/2234Juraj MulihZrcalo pravednoJesuit controversial theology in the 18th centuryimagologyconfessional identity/alterity
spellingShingle Goranka Šutalo
Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)
Slavia Meridionalis
Juraj Mulih
Zrcalo pravedno
Jesuit controversial theology in the 18th century
imagology
confessional identity/alterity
title Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)
title_full Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)
title_fullStr Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)
title_full_unstemmed Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)
title_short Pravoslavni „rastanci” u Mulihovu Zrcalu pravednom (1742.)
title_sort pravoslavni rastanci u mulihovu zrcalu pravednom 1742
topic Juraj Mulih
Zrcalo pravedno
Jesuit controversial theology in the 18th century
imagology
confessional identity/alterity
url https://journals.ispan.edu.pl/index.php/sm/article/view/2234
work_keys_str_mv AT gorankasutalo pravoslavnirastanciumulihovuzrcalupravednom1742