O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO

Niniejszy artykuł poświęcony został zaprezentowaniu prawa karnego jako celowego tworu językowego o określonych cechach. Omówienia takiego ujęcia Autor dokonuje poprzez odniesienie się do istoty prawa karnego. Następnie, odnotowując fakt, iż język jest środkiem komunikowania się określonych podmiotów...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Robert ZAWŁOCKI
Format: Article
Language:deu
Published: Adam Mickiewicz University, Poznan 2013-04-01
Series:Comparative Legilinguistics
Subjects:
Online Access:https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cl/article/view/6343
_version_ 1818013853683810304
author Robert ZAWŁOCKI
author_facet Robert ZAWŁOCKI
author_sort Robert ZAWŁOCKI
collection DOAJ
description Niniejszy artykuł poświęcony został zaprezentowaniu prawa karnego jako celowego tworu językowego o określonych cechach. Omówienia takiego ujęcia Autor dokonuje poprzez odniesienie się do istoty prawa karnego. Następnie, odnotowując fakt, iż język jest środkiem komunikowania się określonych podmiotów, przeprowadza rozważania w zakresie języka adresatów prawa karnego, języka twórców prawa karnego, a na końcu – języka interpretatorów prawa karnego. Taka płaszczyzna oceny obecnie obowiązującego prawa karnego prowadzi do wniosku, że prawodawca w znacznym stopniu nie ustanawia norm prawnokarnych w sposób w pełni odpowiedzialny, tzn.: świadomy, racjonalny, prosty, zrozumiały i uzasadniony. Język prawa karnego musi zaś wykazywać określone cechy, aby był odpowiednim środkiem realizacji celów prawa karnego. Język prawa karnego pozbawiony tych cech nie tylko pozbawia prawo karne skuteczności, lecz dodatkowo wpływa dysfunkcjonalnie na stosunki społeczne, które ma chronić. Obywatelowi nie można bowiem zarzucić naruszenia obowiązku posłuchu dla normy prawa karnego, gdy obiektywnie norma ta do obywatela nie mogła dotrzeć z uwagi na istotną wadliwość jej nośnika. W opinii Autora, we współczesnym rodzimym prawie karnym materialnym niemała część przepisów (norm) nie jest określona we właściwym języku prawnym i nie spełnia wymogu komunikatywności, co skłaniać winno do ich pilnego usunięcia lub korekt.
first_indexed 2024-04-14T06:38:23Z
format Article
id doaj.art-65554524e2cb4861b0ec7952d73a20e9
institution Directory Open Access Journal
issn 2080-5926
2391-4491
language deu
last_indexed 2024-04-14T06:38:23Z
publishDate 2013-04-01
publisher Adam Mickiewicz University, Poznan
record_format Article
series Comparative Legilinguistics
spelling doaj.art-65554524e2cb4861b0ec7952d73a20e92022-12-22T02:07:25ZdeuAdam Mickiewicz University, PoznanComparative Legilinguistics2080-59262391-44912013-04-011310.14746/cl.2013.13.05O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGORobert ZAWŁOCKI0Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet im. A. MickiewiczaNiniejszy artykuł poświęcony został zaprezentowaniu prawa karnego jako celowego tworu językowego o określonych cechach. Omówienia takiego ujęcia Autor dokonuje poprzez odniesienie się do istoty prawa karnego. Następnie, odnotowując fakt, iż język jest środkiem komunikowania się określonych podmiotów, przeprowadza rozważania w zakresie języka adresatów prawa karnego, języka twórców prawa karnego, a na końcu – języka interpretatorów prawa karnego. Taka płaszczyzna oceny obecnie obowiązującego prawa karnego prowadzi do wniosku, że prawodawca w znacznym stopniu nie ustanawia norm prawnokarnych w sposób w pełni odpowiedzialny, tzn.: świadomy, racjonalny, prosty, zrozumiały i uzasadniony. Język prawa karnego musi zaś wykazywać określone cechy, aby był odpowiednim środkiem realizacji celów prawa karnego. Język prawa karnego pozbawiony tych cech nie tylko pozbawia prawo karne skuteczności, lecz dodatkowo wpływa dysfunkcjonalnie na stosunki społeczne, które ma chronić. Obywatelowi nie można bowiem zarzucić naruszenia obowiązku posłuchu dla normy prawa karnego, gdy obiektywnie norma ta do obywatela nie mogła dotrzeć z uwagi na istotną wadliwość jej nośnika. W opinii Autora, we współczesnym rodzimym prawie karnym materialnym niemała część przepisów (norm) nie jest określona we właściwym języku prawnym i nie spełnia wymogu komunikatywności, co skłaniać winno do ich pilnego usunięcia lub korekt. https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cl/article/view/6343język prawnycechy języka prawnegokomunikatywność
spellingShingle Robert ZAWŁOCKI
O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO
Comparative Legilinguistics
język prawny
cechy języka prawnego
komunikatywność
title O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO
title_full O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO
title_fullStr O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO
title_full_unstemmed O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO
title_short O KOMUNIKATYWNOŚCI JĘZYKA PRAWNEGO
title_sort o komunikatywnosci jezyka prawnego
topic język prawny
cechy języka prawnego
komunikatywność
url https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cl/article/view/6343
work_keys_str_mv AT robertzawłocki okomunikatywnoscijezykaprawnego