مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. حجم نمونه شامل 45 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بود که...
| Main Authors: | , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Shahid Chamran University of Ahvaz
2022-06-01
|
| Series: | دست‌آوردهای روان‌شناختی |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://psychac.scu.ac.ir/article_17443_ff18462e3b0f919b738aaebc38f9a2c6.pdf |
| _version_ | 1797800296730066944 |
|---|---|
| author | مهناز بهادری مهناز مهرابی زاده هنرمند پرویز عسکری حسن احدی لیلا مرادی |
| author_facet | مهناز بهادری مهناز مهرابی زاده هنرمند پرویز عسکری حسن احدی لیلا مرادی |
| author_sort | مهناز بهادری |
| collection | DOAJ |
| description | هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. حجم نمونه شامل 45 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر به گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت، 15 نفر به گروه آزمایش روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی و 15 نفر به گروه گواه به صورت تصادفی ساده گمارده شدند. جهت جمع‌آوری داده‌های پژوهش از مقیاس آلکسی تایما تورنتو (باگبی و همکاران، 1994)، مقیاس سازگاری روانی اجتماعی با بیماری (دروگاتیس، 1990) و پرسشنامه پیروی از درمان (مدانلو، 2013) استفاده شد. گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت 8 جلسه مداخله دو ساعته و همچنین گروه آزمایش روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی نیز 8 جلسه دو ساعته دریافت کردند. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحله پس‌آزمون بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تأثیر معنی‌داری داشته‌اند (05/0>p). بین دو روش درمانی در هر یک از متغیرهای وابسته تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. براساس یافته‌ها می‌توان گفت بکارگیری هر دو رویکرد درمانی بر کاهش ناگویی هیجانی و افزایش سطح رفتار سازگارانه و نیز پیروی از درمان اثرگذار هستند. |
| first_indexed | 2024-03-13T04:31:59Z |
| format | Article |
| id | doaj.art-6850f0de69c14fd0a904db2c48a0941e |
| institution | Directory Open Access Journal |
| issn | 2228-6144 2588-6649 |
| language | English |
| last_indexed | 2024-03-13T04:31:59Z |
| publishDate | 2022-06-01 |
| publisher | Shahid Chamran University of Ahvaz |
| record_format | Article |
| series | دست‌آوردهای روان‌شناختی |
| spelling | doaj.art-6850f0de69c14fd0a904db2c48a0941e2023-06-19T08:54:46ZengShahid Chamran University of Ahvazدست‌آوردهای روان‌شناختی2228-61442588-66492022-06-0129116118810.22055/psy.2021.35153.260317443مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2مهناز بهادری0مهناز مهرابی زاده هنرمند1پرویز عسکری2حسن احدی3لیلا مرادی4گروه روانشناسی سلامت ،واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایراناستاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانگروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران.گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل کیش، ایران.مرکز تحقیقات دیابت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازهدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. حجم نمونه شامل 45 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر به گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت، 15 نفر به گروه آزمایش روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی و 15 نفر به گروه گواه به صورت تصادفی ساده گمارده شدند. جهت جمع‌آوری داده‌های پژوهش از مقیاس آلکسی تایما تورنتو (باگبی و همکاران، 1994)، مقیاس سازگاری روانی اجتماعی با بیماری (دروگاتیس، 1990) و پرسشنامه پیروی از درمان (مدانلو، 2013) استفاده شد. گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت 8 جلسه مداخله دو ساعته و همچنین گروه آزمایش روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی نیز 8 جلسه دو ساعته دریافت کردند. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحله پس‌آزمون بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تأثیر معنی‌داری داشته‌اند (05/0>p). بین دو روش درمانی در هر یک از متغیرهای وابسته تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. براساس یافته‌ها می‌توان گفت بکارگیری هر دو رویکرد درمانی بر کاهش ناگویی هیجانی و افزایش سطح رفتار سازگارانه و نیز پیروی از درمان اثرگذار هستند.https://psychac.scu.ac.ir/article_17443_ff18462e3b0f919b738aaebc38f9a2c6.pdfدرمان مبتنی بر شفقتروان‌شناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشیناگویی هیجانیرفتار سازگارانهپیروی از درمان |
| spellingShingle | مهناز بهادری مهناز مهرابی زاده هنرمند پرویز عسکری حسن احدی لیلا مرادی مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دست‌آوردهای روان‌شناختی درمان مبتنی بر شفقت روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی ناگویی هیجانی رفتار سازگارانه پیروی از درمان |
| title | مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 |
| title_full | مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 |
| title_fullStr | مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 |
| title_full_unstemmed | مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 |
| title_short | مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 |
| title_sort | مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 |
| topic | درمان مبتنی بر شفقت روانشناسی مثبت‌گرا با رویکرد بهباشی ناگویی هیجانی رفتار سازگارانه پیروی از درمان |
| url | https://psychac.scu.ac.ir/article_17443_ff18462e3b0f919b738aaebc38f9a2c6.pdf |
| work_keys_str_mv | AT mhnạzbhạdry mqạyshạtẖrbkẖsẖydrmạnmtmrḵzbrsẖfqtwrwạnsẖnạsymtẖbtgrạbạrwyḵrdbhbạsẖybrnạgwyyhyjạnyrftạrsạzgạrạnhwpyrwyạzdrmạnbymạrạnmbtlạbhdyạbtnwʿ2 AT mhnạzmhrạbyzạdhhnrmnd mqạyshạtẖrbkẖsẖydrmạnmtmrḵzbrsẖfqtwrwạnsẖnạsymtẖbtgrạbạrwyḵrdbhbạsẖybrnạgwyyhyjạnyrftạrsạzgạrạnhwpyrwyạzdrmạnbymạrạnmbtlạbhdyạbtnwʿ2 AT prwyzʿsḵry mqạyshạtẖrbkẖsẖydrmạnmtmrḵzbrsẖfqtwrwạnsẖnạsymtẖbtgrạbạrwyḵrdbhbạsẖybrnạgwyyhyjạnyrftạrsạzgạrạnhwpyrwyạzdrmạnbymạrạnmbtlạbhdyạbtnwʿ2 AT ḥsnạḥdy mqạyshạtẖrbkẖsẖydrmạnmtmrḵzbrsẖfqtwrwạnsẖnạsymtẖbtgrạbạrwyḵrdbhbạsẖybrnạgwyyhyjạnyrftạrsạzgạrạnhwpyrwyạzdrmạnbymạrạnmbtlạbhdyạbtnwʿ2 AT lylạmrạdy mqạyshạtẖrbkẖsẖydrmạnmtmrḵzbrsẖfqtwrwạnsẖnạsymtẖbtgrạbạrwyḵrdbhbạsẖybrnạgwyyhyjạnyrftạrsạzgạrạnhwpyrwyạzdrmạnbymạrạnmbtlạbhdyạbtnwʿ2 |