از پیش‌نگری تا آینده‌نگاری: ابتنای روش‌شناسی آینده‌پژوهی بر مدل پیاز پژوهش

منحصربه‌فرد بودن معرفت‌شناسی آینده‌پژوهی، نوپا بودن و ماهیت میان فرا‌رشته‌ای آینده‌پژوهی و نیز خلأ ادبیات موجود در حوزه روش‌شناسی آن موجب شده است که یکپارچگی مناسبی در این حوزه وجود نداشته باشد؛ از این جهت روش‌شناسی آینده‌پژوهی همانند خود این رشته تحولات فراوانی را در دو دهه گذشته پشت‌سر گذاشته است....

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: شهریار شیرویه پور, صفر فضلی
Format: Article
Language:fas
Published: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه 2022-12-01
Series:روش شناسی علوم انسانی
Subjects:
Online Access:https://method.rihu.ac.ir/article_1993_b8f63e7e489a607677a3f9789d4cfa87.pdf
Description
Summary:منحصربه‌فرد بودن معرفت‌شناسی آینده‌پژوهی، نوپا بودن و ماهیت میان فرا‌رشته‌ای آینده‌پژوهی و نیز خلأ ادبیات موجود در حوزه روش‌شناسی آن موجب شده است که یکپارچگی مناسبی در این حوزه وجود نداشته باشد؛ از این جهت روش‌شناسی آینده‌پژوهی همانند خود این رشته تحولات فراوانی را در دو دهه گذشته پشت‌سر گذاشته است. به دلیل وجود این ضعف جدی، پژوهش حاضر درصدد بررسی روش‌شناسی و ساخت طرح پژوهش کارآمد و متناسب با نیازهای روزافزون آینده‌پژوهی است تا مانع سردرگمی پژوهشگران شود. عمده مطالعات علمی در زمینه روش‌شناسی آینده‌پژوهی بر روش‌های متمایز و اجرای آنها تمرکز دارند؛ در حالی که روش‌شناسی در آینده‌پژوهی به خودی خود هدف نبوده، بلکه از آن استفاده می‌شود تا به رویکردهای مناسب به نگاشت واقعیت، یعنی همان آینده جهت داده شود. در این مقاله با محوریت روش‌شناسی توصیفی−تحلیلی به بررسی سامانمند برای توسعه روش‌شناسی پژوهش براساس مدل پیاز پژوهشی پرداخته می‌شود و ارتباط و انطباق این مدل را برای آینده‌پژوهی بررسی می‌کند. مقاله حاضر نه مرحله از توسعه روش‌شناسی و ساخت طرح پژوهش برای آینده‌پژوهی را ترسیم و تبیین می‌کند که با تعریف موضع فلسفی شروع‌ و به تدریج به ساخت طرح پژوهش منتهی می‌شود.
ISSN:1608-7070
2588-5774