Apozjopeza religijna w poemacie „Katastrofa statku Deutschland” Gerarda Manleya Hopkinsa oraz w wierszu „Final Soliloquy of the Interior Paramour” Wallace’a Stevensa

Aposiopesis – to figura retoryczna, która jest stosunkowo rzadko przedmiotem zainteresowania badaczy. Artykuł stanowi porównanie dwóch udanych artystycznie oraz interesujących intelektualnie realizacji aposiopesis w poezji języka angielskiego: w poemacie Katastrofa statku „Deutschland” Gerarda Manl...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Tomasz Garbol
Format: Article
Language:English
Published: University of Warsaw Press 2023-06-01
Series:Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Subjects:
Online Access:https://www.journals.polon.uw.edu.pl/index.php/pfl/article/view/971
Description
Summary:Aposiopesis – to figura retoryczna, która jest stosunkowo rzadko przedmiotem zainteresowania badaczy. Artykuł stanowi porównanie dwóch udanych artystycznie oraz interesujących intelektualnie realizacji aposiopesis w poezji języka angielskiego: w poemacie Katastrofa statku „Deutschland” Gerarda Manleya Hopkinsa oraz w wierszu Final Soliloquy of the Interior Paramour Wallace’a Stevensa.Wnawiązaniu do syntezy Heinricha Lausberga charakter aposiopesis w tych dwóch dziełach dookreślono poprzez ukazanie konfliktu pomiędzy treścią pominiętej wypowiedzi a siłą powstrzymującą ujawnienie owej treści. Dostrzeżenie różnicy pomiędzy dwiema realizacjami tej samej figury pozwala wskazać na zmianę, która dokonała się w poezji w zakresie sposobów poruszania kwestii religijnych. Tę zmianę określa przejście w „tryb języka”, które jest cechą poezji Stevensa. Zarazem analiza aposiopesis w jego wierszu pozwala zauważyć subtelne przełamanie tego językowego trybu mówienia o kwestiach religijnych.
ISSN:2084-6045
2658-2503