| Summary: | Bu çalışmanın amacı Türkiye’de farklı branşlardaki sporcularının cinsel ve psikolojik tacize maruz kalma farkındalıklarının araştırılmasıdır. Bu amaçla toplam 474 takım ve bireysel sporlarda yarışmalara katılan sporcuya cinsel taciz envanteri uygulanmıştır. İstatistiksel işlemlerde ki-kare testi kullanılmıştır. Sporcuların toplamda %74,65’i cinsel taciz davranışlarına maruz kalmadıklarını belirtirken, %9,12si bir kez, %14,12’si ara sıra ve %2,58’i ise çok sık bu davranışlarla karşılaşmışlardır. Spor ortamında cinsel taciz davranışına uğrama durumu ve sıklığının takım ve bireysel sporlarda yarışma durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermediği tespit edilmiştir (p>0,05). Takım ve bireysel spor yapma durumuna göre spor ortamında cinsel taciz davranışına uğrama sıklığında maruz kalınan cinsel içerikli şakalar ve cinsel ilişkiye zorlamaya uğrama sıklığında istatistiksek olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,05). Cinsel taciz davranışlarında resmi şikâyette bulunmama nedenlerinin takım ve bireysel spor yapma durumuna göre dağılımı birbirine benzerdir (p>0,05). Takım ve bireysel spor yapma durumuna göre spor ortamında cinsel taciz davranışına uğrama sıklığında ise “cinsel içerikli şakalar ve cinsel ilişkiye zorlamaya uğrama” durumunda farklılık bulunmuştur. Cinsel tacize uğrayan kişilerin başvuru yapacağı özel bir birimin oluşturulması gerekli görülmüştür. Bu birimde sporculara yönelik cinsel tacizin tüm failleri için sporculara ve antrenörlere büyük özen gösterilerek cinsel taciz müdahale programları tasarlanmalı ve uygulanmalıdır.
|
|---|