مبانى مشروعیت ولایت فقیه

<em>این مسأله که آیا حکومت نهادى دینى یا عرفى است از مهم‌ترین پرسش‌ها در اندیشه سیاسى اسلام است. دینى بودن این نهاد به این معنا است که حکومت‌ها فقط با داشتن مشروعیت دینى از حق اعمال قدرت سیاسى برخوردارند و با نگاه به شرایط و ضوابط شریعت، به دو گونه واجد مشروعیت و فاقد مشروعیت تقسیم مى‌شوند.<...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: سیدعلیرضا صدرحسینى
Format: Article
Language:fas
Published: Bagher al-Olum University 2004-03-01
Series:علوم سیاسی
Subjects:
Online Access:http://psq.bou.ac.ir/article_10173_41d3f415db9fe65ce49532c5135845b9.pdf
Description
Summary:<em>این مسأله که آیا حکومت نهادى دینى یا عرفى است از مهم‌ترین پرسش‌ها در اندیشه سیاسى اسلام است. دینى بودن این نهاد به این معنا است که حکومت‌ها فقط با داشتن مشروعیت دینى از حق اعمال قدرت سیاسى برخوردارند و با نگاه به شرایط و ضوابط شریعت، به دو گونه واجد مشروعیت و فاقد مشروعیت تقسیم مى‌شوند.</em> <em>بدون تردید فرد معصوم از حق حاکمیت الهى برخوردار است و با حضور وى، هیچ فرد دیگرى حق شرعى براى در اختیار گرفتن این منصب ندارد. در فقه شیعه، ولایت سیاسى معصومان، به این جهت که پایه و بنیاد اعتبار و مشروعیت حکومت غیرمعصوم به حساب مى‌آید و محدوده اختیاراتش هم براساس دایره ولایت سیاسى معصومین تعریف مى‌شود، از اهمیت برخوردار است.</em> <em>برخى از فقهاى پیشین شیعه با وجود ذکر ولایات جزئیه فراوانى براى فقیهان، درباره تصدى امر حکومت توسط فقها سخن نگفته‌اند؛ علت آن فقط دور از دسترس بودن حکومت براى فقیهان شیعه بوده است و به همین دلیل بزرگ‌ترین فقیهان شیعه با پیش آمدن فرصت حضور مستقیم در عرصه سیاست، همزمان با ورود عملى به این عرصه به تبیین مبانى نظرى ولایت عامه فقیه پرداخته و آن را به عنوان اصلى اجماعى مورد تأکید و اثبات قرار دادند.</em>
ISSN:1735-0557
2645-5773