Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego
Chodzenie jest, jak pokazuje Frédéric Gros, niezwykle wieloznaczne, zarówno w przypadku indywidualnej egzystencji, jak i płaszczyzny społeczno-politycznej. Chodzić można dla siebie, ale chodzi się też wspólnie, by coś zamanifestować lub zrealizować konkretny cel. Artykuł dotyczy tej odmiany chodzen...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2024-03-01
|
Series: | Pamiętnik Teatralny |
Subjects: | |
Online Access: | https://www.czasopisma.ispan.pl/index.php/pt/article/view/1496 |
_version_ | 1827314617583403008 |
---|---|
author | Wojciech Klimczyk |
author_facet | Wojciech Klimczyk |
author_sort | Wojciech Klimczyk |
collection | DOAJ |
description |
Chodzenie jest, jak pokazuje Frédéric Gros, niezwykle wieloznaczne, zarówno w przypadku indywidualnej egzystencji, jak i płaszczyzny społeczno-politycznej. Chodzić można dla siebie, ale chodzi się też wspólnie, by coś zamanifestować lub zrealizować konkretny cel. Artykuł dotyczy tej odmiany chodzenia, która, używając określenia Catherine Malabou, może być nazwana chodem plastyczności, a więc takim, który transformuje chodzący podmiot, zmieniając radykalnie jego egzystencjalny, a więc też polityczny status. Na podstawie analizy opisów alpejskich spacerów zaczerpniętych z Ecce homo Fryderyka Nietzschego i tzw. Dziennika Wacława Niżyńskiego, czyli progowych tekstów dwóch słynnych „artystów szaleńców”, rozpatrywane jest w tekście uniwersalne prawo do (od)chodzenia. (Od)chodzenie, jeżeli spojrzeć na nie z perspektywy ontologii przypadłości Malabou, może być postrzegane jako kondycja, która może się przytrafić każdej istocie myślącej i do której godnego przeżycia każda taka istota ma prawo. U Nietzschego i Niżyńskiego znajdujemy niezwykle przejmujące, wieloznaczne opisy takiego (od)chodzenia. Artykuł podejmuje próbę wskazania politycznych konsekwencji tego ruchu.
|
first_indexed | 2024-04-24T22:40:30Z |
format | Article |
id | doaj.art-6cccfebfa04a4e47bc83cd033d2a67d9 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 0031-0522 2658-2899 |
language | English |
last_indexed | 2024-04-24T22:40:30Z |
publishDate | 2024-03-01 |
publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
record_format | Article |
series | Pamiętnik Teatralny |
spelling | doaj.art-6cccfebfa04a4e47bc83cd033d2a67d92024-03-19T04:56:47ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesPamiętnik Teatralny0031-05222658-28992024-03-0173110.36744/pt.1496Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława NiżyńskiegoWojciech Klimczyk0Uniwersytet Jagielloński Chodzenie jest, jak pokazuje Frédéric Gros, niezwykle wieloznaczne, zarówno w przypadku indywidualnej egzystencji, jak i płaszczyzny społeczno-politycznej. Chodzić można dla siebie, ale chodzi się też wspólnie, by coś zamanifestować lub zrealizować konkretny cel. Artykuł dotyczy tej odmiany chodzenia, która, używając określenia Catherine Malabou, może być nazwana chodem plastyczności, a więc takim, który transformuje chodzący podmiot, zmieniając radykalnie jego egzystencjalny, a więc też polityczny status. Na podstawie analizy opisów alpejskich spacerów zaczerpniętych z Ecce homo Fryderyka Nietzschego i tzw. Dziennika Wacława Niżyńskiego, czyli progowych tekstów dwóch słynnych „artystów szaleńców”, rozpatrywane jest w tekście uniwersalne prawo do (od)chodzenia. (Od)chodzenie, jeżeli spojrzeć na nie z perspektywy ontologii przypadłości Malabou, może być postrzegane jako kondycja, która może się przytrafić każdej istocie myślącej i do której godnego przeżycia każda taka istota ma prawo. U Nietzschego i Niżyńskiego znajdujemy niezwykle przejmujące, wieloznaczne opisy takiego (od)chodzenia. Artykuł podejmuje próbę wskazania politycznych konsekwencji tego ruchu. https://www.czasopisma.ispan.pl/index.php/pt/article/view/1496chodzeniechódWacław NiżyńskiFriedrich Nietzscheplastyczność |
spellingShingle | Wojciech Klimczyk Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego Pamiętnik Teatralny chodzenie chód Wacław Niżyński Friedrich Nietzsche plastyczność |
title | Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego |
title_full | Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego |
title_fullStr | Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego |
title_full_unstemmed | Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego |
title_short | Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego |
title_sort | prawo do od chodzenia albo jak badac kinetografie plastycznosci w tzw dzienniku waclawa nizynskiego |
topic | chodzenie chód Wacław Niżyński Friedrich Nietzsche plastyczność |
url | https://www.czasopisma.ispan.pl/index.php/pt/article/view/1496 |
work_keys_str_mv | AT wojciechklimczyk prawodoodchodzeniaalbojakbadackinetografieplastycznosciwtzwdziennikuwacławanizynskiego |