Konstrukcja prawna audytu krajobrazowego

Celem artykułu jest przedstawienie konstrukcji prawnej audytu krajobrazowego, który stanowi specjalistyczną instytucję ochrony krajobrazu. W nauce prawa najczęściej przyjmuje się za Z. Ziembińskim, że instytucja w znaczeniu prawnym stanowi zbiór wyodrębnionych norm, które w pewnym sensie – rzeczowym...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Katarzyna Szlachetko
Format: Article
Language:English
Published: University of Warsaw 2019-01-01
Series:internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Subjects:
Online Access:https://ikar.wz.uw.edu.pl/images/numery/56/97.pdf
Description
Summary:Celem artykułu jest przedstawienie konstrukcji prawnej audytu krajobrazowego, który stanowi specjalistyczną instytucję ochrony krajobrazu. W nauce prawa najczęściej przyjmuje się za Z. Ziembińskim, że instytucja w znaczeniu prawnym stanowi zbiór wyodrębnionych norm, które w pewnym sensie – rzeczowym, formalnym lub celowym – są ze sobą powiązane (Ziembiński, 1983, s. 88 i n.). Każda instytucja jest ukształtowana przez charakterystyczne powiązanie norm, które tworzą jej konstrukcję prawną, określaną jako „myśl przewodnia” determinująca budowę instytucji prawa (ibidem). W artykule przedstawiono problematykę audytu krajobrazowego z perspektywy zasięgu terytorialnego jego obowiązywania, ustaleń (treści), procedury sporządzania i uchwalania, miejsca w systemie planowania przestrzennego oraz jego charakteru prawnego.
ISSN:2299-8837
2299-5749