تأثیر کاهش فعالیت بدنی بر بیان ژنهای مورف-1 و آتروژین-1 متعاقب تمرینات ورزشی مختلف
اهداف امروزه شناخت سازوکارهای درگیر در آتروفی عضلانی به توسعه روشهای درمانی جدید در مورد آن کمک خواهد کرد. عضله اسکلتی در شرایط آتروفی بهوسیله مسیرهای بیوشیمیایی و رونویسی به بیان دستهای از ژنهای مرتبط با آتروفی عضلانی منجر میشود. در پژوهش حاضر، اثر کاهش فعالیت بدنی پس از 6 هفته تمرین مق...
Main Authors: | , , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Shahid Beheshti University of Medical Sciences
2022-05-01
|
Series: | Ṭibb-i Tavānbakhshī |
Subjects: | |
Online Access: | http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101261_d7d52cc29e01d5b1f0f1d627acd4057d.pdf |
Summary: | اهداف امروزه شناخت سازوکارهای درگیر در آتروفی عضلانی به توسعه روشهای درمانی جدید در مورد آن کمک خواهد کرد. عضله اسکلتی در شرایط آتروفی بهوسیله مسیرهای بیوشیمیایی و رونویسی به بیان دستهای از ژنهای مرتبط با آتروفی عضلانی منجر میشود. در پژوهش حاضر، اثر کاهش فعالیت بدنی پس از 6 هفته تمرین مقاومتی، استقامتی و ترکیبی بر بیان ژنهای مورف-1 و آتروژین-1 بررسی شد.مواد و روشها در این تحقیق، 30 سر موش نر صحرایی بهطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: 1. گروه کنترل/کاهش فعالیت بدنی (n=7)، 2. گروه تمرین ترکیبی/کاهش فعالیت بدنی (n=7)، 3، گروه تمرین استقامتی/کاهش فعالیت بدنی (n=8) و 4. گروه تمرین مقاومتی/کاهش فعالیت بدنی (n=8). گروههای تمرین ترکیبی/کاهش فعالیت بدنی، تمرین استقامتی/کاهش فعالیت بدنی و تمرین مقاومتی/کاهش فعالیت بدنی 6 هفته در برنامه تمرینی مخصوص خود شرکت کردند. شدت تمرین استقامتی بین 60 تا 70 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه بود. تمرین مقاومتی بهصورت صعود همراه با وزنه از نردبان 1 متری انجام شد. تمرین ترکیبی نیز تلفیقی از تمرین مقاومتی و استقامتی بود. پس از این مدت، پروتکل کاهش فعالیت بدنی 4 هفته اجرا شد. در پایان، عضله نعلی استخراج و میزان سطوح بیان ژنهای موردنظر با تکنیک ریل تایم- پی سی آر سنجیده شد.یافتهها یافتهها نشان داد میزان بیان ژن مورف-1 در گروه تمرین ترکیبی/کاهش فعالیت بدنی و گروه تمرین مقاومتی/کاهش فعالیت بدنی نسبت به گروه کنترل/کاهش فعالیت بدنی بهطور معناداری کمتر است (P<0/05). ازسویدیگر، در مورد ژن آتروژین-1 ،تنها گروه تمرین ترکیبی/کاهش فعالیت بدنی نسب به گروه کنترل/کاهش فعالیت بدنی کاهش معناداری دارد (P<0/05).نتیجهگیری بهنظر میرسد موشهایی که در برنامه تمرینی آنها تمرین مقاومتی بود، نسبت به گروهی که تنها تمرین استقامتی انجام دادند در برابر آتروفی ناشی از کاهش فعالیت بدنی مقاومتر هستند. |
---|---|
ISSN: | 2251-8401 2252-0414 |