Rand India
در آخرین سال های قرن دوازدهم هجری در ایران، شاعرانی چون شعله، مشتاق، عاشق، هاتف، نشاط و صبا و فروغی شیوه های طرز تازه را بدرود گفتند و به روش شاعری سبک خراسانی و عراقی بازگشتند. فرجام این گرایش، سنخورانی چون عارف و ایرج و پروین و بهار و دهخدا را به محفل نکته سنجی ارمغان داشت. این حرکت ادبی در دیار ه...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Allameh Tabataba'i University Press
1999-06-01
|
Series: | Matn/Pizhūhī-i Adabī |
Online Access: | https://ltr.atu.ac.ir/article_6196_b3c3d2ee049f182d5d05b4e775c4cd68.pdf |
_version_ | 1797376138449780736 |
---|---|
author | mohamadhasan haeri |
author_facet | mohamadhasan haeri |
author_sort | mohamadhasan haeri |
collection | DOAJ |
description | در آخرین سال های قرن دوازدهم هجری در ایران، شاعرانی چون شعله، مشتاق، عاشق، هاتف، نشاط و صبا و فروغی شیوه های طرز تازه را بدرود گفتند و به روش شاعری سبک خراسانی و عراقی بازگشتند. فرجام این گرایش، سنخورانی چون عارف و ایرج و پروین و بهار و دهخدا را به محفل نکته سنجی ارمغان داشت. این حرکت ادبی در دیار هند نیز تأثیر نهاد و موجب شد که شاعران ساده نوا و شیرین بیانی چون واقف لاهوری، محمد علی حزین، و قمرالدین منت، میرزا مظهر جان جانان، سرج الدین آرزو، درد دهلوی، میر، قتیل، انشا، مؤمن و شیفته از پیچ و خم کوچه های خیال سبک هندی به در آیند و پیوند خویش را از تعقیدهای لفظی و معنوی بگسلند و به روش امیر خسرو و عراقی و سنایی گرایش یابند.
آشکار است که این بازگشت ادبی نمی توانست که در هند گسیختگی همه جانبه ای از طرز تازه داشته باشد و چه بسا شاعرانی که در آن سامان وداع با سبک هندی را بر خویش گران یافتند و پیمان و پیوند خویش را از آن نبریدند و بر آن راه و روش باقی ماندند. |
first_indexed | 2024-03-08T19:34:23Z |
format | Article |
id | doaj.art-6e17a3be0bdc4441acd2b22a7626827b |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2251-7138 2476-6186 |
language | fas |
last_indexed | 2024-03-08T19:34:23Z |
publishDate | 1999-06-01 |
publisher | Allameh Tabataba'i University Press |
record_format | Article |
series | Matn/Pizhūhī-i Adabī |
spelling | doaj.art-6e17a3be0bdc4441acd2b22a7626827b2023-12-26T07:33:53ZfasAllameh Tabataba'i University PressMatn/Pizhūhī-i Adabī2251-71382476-61861999-06-0127.8617110.22054/ltr.1999.61966196Rand Indiamohamadhasan haeri0.در آخرین سال های قرن دوازدهم هجری در ایران، شاعرانی چون شعله، مشتاق، عاشق، هاتف، نشاط و صبا و فروغی شیوه های طرز تازه را بدرود گفتند و به روش شاعری سبک خراسانی و عراقی بازگشتند. فرجام این گرایش، سنخورانی چون عارف و ایرج و پروین و بهار و دهخدا را به محفل نکته سنجی ارمغان داشت. این حرکت ادبی در دیار هند نیز تأثیر نهاد و موجب شد که شاعران ساده نوا و شیرین بیانی چون واقف لاهوری، محمد علی حزین، و قمرالدین منت، میرزا مظهر جان جانان، سرج الدین آرزو، درد دهلوی، میر، قتیل، انشا، مؤمن و شیفته از پیچ و خم کوچه های خیال سبک هندی به در آیند و پیوند خویش را از تعقیدهای لفظی و معنوی بگسلند و به روش امیر خسرو و عراقی و سنایی گرایش یابند. آشکار است که این بازگشت ادبی نمی توانست که در هند گسیختگی همه جانبه ای از طرز تازه داشته باشد و چه بسا شاعرانی که در آن سامان وداع با سبک هندی را بر خویش گران یافتند و پیمان و پیوند خویش را از آن نبریدند و بر آن راه و روش باقی ماندند.https://ltr.atu.ac.ir/article_6196_b3c3d2ee049f182d5d05b4e775c4cd68.pdf |
spellingShingle | mohamadhasan haeri Rand India Matn/Pizhūhī-i Adabī |
title | Rand India |
title_full | Rand India |
title_fullStr | Rand India |
title_full_unstemmed | Rand India |
title_short | Rand India |
title_sort | rand india |
url | https://ltr.atu.ac.ir/article_6196_b3c3d2ee049f182d5d05b4e775c4cd68.pdf |
work_keys_str_mv | AT mohamadhasanhaeri randindia |