تأثیر نوشتن افکار و احساسات بر اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی پس از زایمان: یک مطالعه‌ی مروری نظام‌مند

مقدمه: با توجه به اهمیت سلامت روانی پس از زايمان، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نوشتن افکار و احساسات بر اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی پس از زایمان به روش مرور نظام‌مند انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مروری نظام‌مند پایگاه‌های فارسی و پایگاه‌های انگلیسی مورد جستجو قرار گرفتند. واژگان کلیدی بر...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Azam Mohammadi, Narjes Bahri, Fatemeh Hadizadeh-Talasaz
Format: Article
Language:fas
Published: Isfahan University of Medical Sciences 2021-02-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/13296
Description
Summary:مقدمه: با توجه به اهمیت سلامت روانی پس از زايمان، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نوشتن افکار و احساسات بر اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی پس از زایمان به روش مرور نظام‌مند انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مروری نظام‌مند پایگاه‌های فارسی و پایگاه‌های انگلیسی مورد جستجو قرار گرفتند. واژگان کلیدی بر اساس Medical subject heading (MeSH) و شامل «افسردگی پس از زایمان»، «نوشتن احساسات» و «اختلال استرس پس از سانحه» و نیز «Postpartum depression»، «Writing»، «Postpartum period» و «Post-Traumatic stress disorder» بودند که جستجوی ترکیبی واژگان کلیدی با استفاده از عملگرهای «and»، «or» و «not» بدون محدودیت زمانی تا شهریور ماه ۱۳۹۹ انجام شد. ارزیابی کیفیت مقالات وارد شده به مطالعه با استفاده از آخرین ویرایش چک لیست CONSORT 2017 انجام شد. یافته‌ها: در جستجوی اولیه از پایگاه‌های اطلاعاتی در مجموع 275 مقاله یافت شد که 110 مقاله به دلیل تکراری بودن مقالات و 142 مقاله به علت عدم داشتن شرایط ورود، از مطالعه خارج شدند. پس از بررسی متن کامل 23 مقاله، در نهایت 6 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که مداخلات نوشتن احساسات با کاهش مؤثر افسردگی، استرس و علایم اختلال استرس پس از سانحه همراه است. نتیجه‌گیری: نوشتن احساسات یک انتخاب مناسب برای زنان است که باعث کاهش علایم استرس پس از سانحه می‌شود و کارایی آن برای افسردگی، قابل توجه بوده است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که در آینده، مطالعات کارآزمایی‌های بالینی بیشتری باید اثربخشی مداخلات نوشتاری طولانی‌تر، مکرر و هدفمندتر را بررسی کند.
ISSN:1027-7595
1735-854X