تأثیرنیتروژن و بیوپرایمینگ بذر با باکتری¬های محرک رشد بر عملکرد، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان
به منظور بررسی تأثیر نیتروژن و بیوپرایمینگ بذر با باکتریهای محرک رشد بر عملکرد، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان ((Helianthus annus L.، آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
University of Tabriz
2013-07-01
|
| Series: | Journal of Agricultural Science and Sustainable Production |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_731_c870f0b5d4200a58a762058bca0ce5cd.pdf |
| Summary: | به منظور بررسی تأثیر نیتروژن و بیوپرایمینگ بذر با باکتریهای محرک رشد بر عملکرد، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان ((Helianthus annus L.، آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل کود نیتروژنه در سه سطح (صفر،80 و160 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و باکتری محرک رشد در چهار سطح (عدم پرایمینگ، بیوپرایمینگ بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5 (Azotobacter chroococcum strain 5)، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرینOF (Azospirillum lipoferum strain OF) و سودوموناس استرین186 (Psedomunas strain 186) بودند. نتایج نشان داد که اثر ترکیب تیماری مقادیرکود نیتروژنه در بیوپرایمینگ بذر با باکتریهای محرک رشد تأثیر معنیداری بر روی همه صفات مورد بررسی به جز وزن هزار دانه و قطر ساقه داشت. با افزایش سطوح کود نیتروژنه و کاربرد باکتریهای محرک رشد عملکرد دانه، ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، درصد و عملکرد روغن، درصد و عملکرد پروتئین افزایش یافت. واکنش عملکرد دانه به بیوپرایمینگ بذر با باکتریهای محرک رشد در سطوح کود نیتروژنه یکسان نبود. بیشترین عملکرد به مصرف160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و بیوپرایمینگ بذر با ازتوباکتر تعلق داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که عملکرد دانه در ترکیبهای تیماری 160N× عدم پرایمینگ با باکتری و80N× پرایمینگ با ازتوباکتر اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند. از یک مدل خطی دو تکهای برای کمی نمودن پارامترهای پر شدن دانه استفاده گردید. تمامی پارامترهای پر شدن دانه به طور معنیداری تحت تأثیر ترکیب تیماری سطوح کود نیتروژنه در بیوپرایمینگ بذر با باکتریهای محرک رشد قرار گرفتند. حداکثر وزن دانه، سرعت و طول دوره موثر پر شدن دانه در سطوح بالای نیتروژن و کاربرد باکتریهای محرک رشد برآورد گردید. بنابراین به منظور افزایش عملکرد دانه در شرایط اقلیمی اردبیل میتوان پیشنهاد نمود که بیوپرایمینگ بذر آفتابگردان با ازتوباکتر انجام شود. |
|---|---|
| ISSN: | 2476-4310 2476-4329 |