تأثیر تثبیت RGD بر زیست‌سازگاری داربست اکسید سلولز برای مهندسی بافت استخوان
مقدمه: از كارافتادگی بافت‌های انسانی ناشی از انواع آسیب‌دیدگی‌ها، یكی از پرهزینه‌ترین و جدی‌ترین مشكلات در سلامت انسان است و اثر مستقیم بر كیفیت زندگی دارد. مهندسی بافت، به عنوان یک استراتژی مبتنی بر داربست، از جمله حوزه‌های تحقیقاتی امیدوار كننده‌ای است كه می‌تواند علاوه بر فراهم كردن بافت و ارگان...
| Main Authors: | , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2015-11-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4989 |
| Summary: | مقدمه: از كارافتادگی بافت‌های انسانی ناشی از انواع آسیب‌دیدگی‌ها، یكی از پرهزینه‌ترین و جدی‌ترین مشكلات در سلامت انسان است و اثر مستقیم بر كیفیت زندگی دارد. مهندسی بافت، به عنوان یک استراتژی مبتنی بر داربست، از جمله حوزه‌های تحقیقاتی امیدوار كننده‌ای است كه می‌تواند علاوه بر فراهم كردن بافت و ارگان برای پیوند، چشم‌انداز جدیدی را برای درمان بیماران باز كند. دانشمندان حوزه‌های مختلف كوشیده‌اند تا با وظیفه‌مند كردن داربست، به تعاملات سطحی سلول‌های خاص دست یابند.
روش‌ها: پودر سلولز با استفاده از گاز 2NO اکسید شد و داربست متخلخل به روش پرس خشک آماده گردید. پپتید RGD به سطح داربست متصل گردید تا یک داربست هیبریدی ساخته شود. داربست با FTIR (Fourier transform infrared spectroscopy) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM یا Scanning electron microscope) مشخصه‌یابی شد و زیست‌سازگاری آن با استفاده از آزمون MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] ارزیابی گردید. نتایج FTIR، اکسیداسیون سلولز و تشکیل پیوند بین سطح داربست و RGD را تأیید کرد. ریزساختار متخلخل با اندازه‌ی تخلخل مناسب نیز به تأیید SEM رسید.
یافته‌ها: آنالیز سلولز اکسید شده با FTIR، حاکی از اکسیداسیون موفق پودر و اتصال پپتید RGD به آن از طریق گروه‌های کربوکسیل بود. اندازه‌ی حفرات داربست نیز برای ورود سلول‌ها مناسب بود. با اندازه‌گیری فعالیت متابولیکی سلول‌ها با استفاده از آزمون MTT مشخص گردید که تثبیت RGD بر سطح داربست، اثر قابل توجهی بر تکثیر سلولی داشته است.
نتیجه‌گیری: ساختار متخلخل و زیست‌سازگاری زیاد، از مزایای داربست هیبریدی ساخته شده بود. اکسیداسیون سلولز، شرایط مناسبی را برای تثبیت RGD بر سطح داربست و در نتیجه، بهبود زیست‌سازگاری آن فراهم کرد. به علاوه، وجود حفرات با اندازه‌ی مناسب برای ورود استئوبلاست‌ها، داربست را کاندیدای خوبی برای مهندسی بافت استخوان کرد. |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |