Kinowa „mobilność wyobrażeniowa” – „Na fali” Kathryn Bigelow i remake Ericsona Core’a

Tekst jest analizą filmu Na fali (1991) w reżyserii Kathryn Bigelow oraz jego remake’u z 2015 r. w reżyserii Ericsona Core’a. Zestawienie obu wersji służy pokazaniu różnic między narracją, stylem, atmosferą oraz wymową każdej z nich, wynikających z odmiennych podejść realizatorów do formuł gatunkow...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Małgorzata Radkiewicz
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2017-06-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2088
Description
Summary:Tekst jest analizą filmu Na fali (1991) w reżyserii Kathryn Bigelow oraz jego remake’u z 2015 r. w reżyserii Ericsona Core’a. Zestawienie obu wersji służy pokazaniu różnic między narracją, stylem, atmosferą oraz wymową każdej z nich, wynikających z odmiennych podejść realizatorów do formuł gatunkowych i konwencji przedstawiania męskich postaci. Sam pomysł remake’u oryginału można analizować w kategoriach „mobilności wyobrażeniowej”, o której pisze John Urry, traktujący wszelką mobilność za rdzeń życia społecznego. W interpretacji każdego z filmów niezbędne jest odwołanie się do kontekstów społecznych i kulturowych obejmujących takie zjawiska, jak nowa duchowość, opisana przez Zbigniewa Paska. Najbardziej rozbudowana zostaje analiza męskich postaci, które odzwierciedlają różne podejścia twórców do modeli męskości i związanych z nią wizerunków. Dlatego przywołana zostaje zarówno koncepcja amerykańskiego przedstawiciela men’s studies Johna Bly’a, jak i krytyczne podejście Pierre’a Bourdieu.
ISSN:0452-9502
2719-2725