Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?

W artykule porównano dwie formy edukacji: formalną, czyli szkolno-instytucjonalną i naturalną, nazywaną rodzinno-środowiskową. W tradycyjnym szkolno-instytucjonalnym modelu pedagogicznym pełną odpowiedzialność za proces wychowania i efekty kształcenia ponosi nauczyciel, który kieruje całym procesem...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Joanna Juszczyk-Rygałło
Format: Article
Language:deu
Published: Jesuit University Ignatianum in Krakow 2016-05-01
Series:Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/eetp/article/view/97
_version_ 1818381743242084352
author Joanna Juszczyk-Rygałło
author_facet Joanna Juszczyk-Rygałło
author_sort Joanna Juszczyk-Rygałło
collection DOAJ
description W artykule porównano dwie formy edukacji: formalną, czyli szkolno-instytucjonalną i naturalną, nazywaną rodzinno-środowiskową. W tradycyjnym szkolno-instytucjonalnym modelu pedagogicznym pełną odpowiedzialność za proces wychowania i efekty kształcenia ponosi nauczyciel, który kieruje całym procesem szkolnej edukacji. Stosowane metody i techniki nauczania w tym modelu koncentrują się na przekazywaniu wiedzy w trybie podawczym, w kierunku od nauczyciela do ucznia. Praktyka ta ukształtowała się w połowie XIX wieku pod wpływem ówczesnego pruskiego wzorca cywilizacyjnego. Natomiast kształcenie dzieci w środowisku rodzinnym stanowiło przez wiele stuleci główną formę edukacji w społeczeństwach różnych krajów. Ponowne odrodzenie się i rozwój edukacji domowej nastąpił na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych minionego wieku i był konsekwencją dyskusji na temat alternatywnego szkolnictwa, samorządności i obowiązku szkolnego, jaka przetoczyła się w połowie XX wieku. Obecnie edukacja domowa jest praktykowana w stosunku do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, rzadko natomiast dotyczy okresu adolescencji. Jest ona organizowana przez rodziców i opiera się na wspólnej aktywności rodziców i dziecka. W artykule przedstawiono umiejscowienie edukacji domowej w polskim i międzynarodowym ustawodawstwie. Określono także rzeczywiste i społeczne okoliczności oraz powody, dla których rodzicie decydują się na nauczanie dzieci w warunkach domowych. Omówiono wady i zalety nauczania indywidualnego, które jest prowadzone w środowisku domowym, a w którym odpowiedzialność za prawidłowe kształcenie dziecka przejmują rodzice. Przedstawiono również uwarunkowania edukacji domowej w kształceniu wczesnoszkolnym.
first_indexed 2024-12-14T02:39:25Z
format Article
id doaj.art-76350376be8846509a9340e200c89390
institution Directory Open Access Journal
issn 1896-2327
2353-7787
language deu
last_indexed 2024-12-14T02:39:25Z
publishDate 2016-05-01
publisher Jesuit University Ignatianum in Krakow
record_format Article
series Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
spelling doaj.art-76350376be8846509a9340e200c893902022-12-21T23:20:02ZdeuJesuit University Ignatianum in KrakowEdukacja Elementarna w Teorii i Praktyce1896-23272353-77872016-05-01934/410.14632/eetp_34.7Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?Joanna Juszczyk-Rygałło0Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie, Instytut Edukacji Przedszkolnej i Szkolnej, Zakład Edukacji przez SztukęW artykule porównano dwie formy edukacji: formalną, czyli szkolno-instytucjonalną i naturalną, nazywaną rodzinno-środowiskową. W tradycyjnym szkolno-instytucjonalnym modelu pedagogicznym pełną odpowiedzialność za proces wychowania i efekty kształcenia ponosi nauczyciel, który kieruje całym procesem szkolnej edukacji. Stosowane metody i techniki nauczania w tym modelu koncentrują się na przekazywaniu wiedzy w trybie podawczym, w kierunku od nauczyciela do ucznia. Praktyka ta ukształtowała się w połowie XIX wieku pod wpływem ówczesnego pruskiego wzorca cywilizacyjnego. Natomiast kształcenie dzieci w środowisku rodzinnym stanowiło przez wiele stuleci główną formę edukacji w społeczeństwach różnych krajów. Ponowne odrodzenie się i rozwój edukacji domowej nastąpił na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych minionego wieku i był konsekwencją dyskusji na temat alternatywnego szkolnictwa, samorządności i obowiązku szkolnego, jaka przetoczyła się w połowie XX wieku. Obecnie edukacja domowa jest praktykowana w stosunku do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, rzadko natomiast dotyczy okresu adolescencji. Jest ona organizowana przez rodziców i opiera się na wspólnej aktywności rodziców i dziecka. W artykule przedstawiono umiejscowienie edukacji domowej w polskim i międzynarodowym ustawodawstwie. Określono także rzeczywiste i społeczne okoliczności oraz powody, dla których rodzicie decydują się na nauczanie dzieci w warunkach domowych. Omówiono wady i zalety nauczania indywidualnego, które jest prowadzone w środowisku domowym, a w którym odpowiedzialność za prawidłowe kształcenie dziecka przejmują rodzice. Przedstawiono również uwarunkowania edukacji domowej w kształceniu wczesnoszkolnym.https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/eetp/article/view/97edukacja domowaedukacja wczesnoszkolnanauczanie indywidualne
spellingShingle Joanna Juszczyk-Rygałło
Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
edukacja domowa
edukacja wczesnoszkolna
nauczanie indywidualne
title Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?
title_full Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?
title_fullStr Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?
title_full_unstemmed Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?
title_short Edukacja domowa – szansa czy zagrożenie we wczesnym kształceniu dziecka?
title_sort edukacja domowa szansa czy zagrozenie we wczesnym ksztalceniu dziecka
topic edukacja domowa
edukacja wczesnoszkolna
nauczanie indywidualne
url https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/eetp/article/view/97
work_keys_str_mv AT joannajuszczykrygałło edukacjadomowaszansaczyzagrozeniewewczesnymkształceniudziecka