مقایسه میزان مالون دی آلدئید (MDA) در بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن و افراد سالم
مقدمه: پریودنتیت بیماری التهابی بافتهای پشتیبان دندان می باشد که در نتیجه اثر میکروارگانیسمها ایجاد شده و منجر به آسیب پیشرونده و غیر قابل برگشت به لیگامان پریودنتال و استخوان آلوئولار می شود. مهمترین عامل در ایجاد این بیماری پلاک باکتریال می باشد اگرچه سایر عوامل مانند عوامل محیطی، ژنتیک و بیماریها...
| Main Authors: | , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Mashhad University of Medical Sciences
2016-12-01
|
| Series: | Journal of Mashhad Dental School |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://jmds.mums.ac.ir/article_7626_e634375444646ad2588bf44a4872cd03.pdf |
| Summary: | مقدمه: پریودنتیت بیماری التهابی بافتهای پشتیبان دندان می باشد که در نتیجه اثر میکروارگانیسمها ایجاد شده و منجر به آسیب پیشرونده و غیر قابل برگشت به لیگامان پریودنتال و استخوان آلوئولار می شود. مهمترین عامل در ایجاد این بیماری پلاک باکتریال می باشد اگرچه سایر عوامل مانند عوامل محیطی، ژنتیک و بیماریهای ایمنی هم باعث پریودنتیت می شوند. پراکسیداسیون چربی پیامد اصلی استرس اکسیداتیو است و که به دنبال آن سطح مالون دی آلدئید MDAافزایش می یابد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان مالون دی آلدئید در بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن با افراد سالم بود. مواد و روشها: در این مطالعه، 30 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن از بخش پریوی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و 30 فرد سالم انتخاب شدند. به کمک Spitting method نمونه بزاق تحریک نشده افراد هر دو گروه جمع آوری شد. سطح MDA در نمونه های بزاق با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر با روش رنگ سنجی اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل، من ویتنی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند (05/0α=). یافتهها:میزان مالون دی آلدئید در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل سالم بود (001/0P |
|---|---|
| ISSN: | 1560-9286 2008-2347 |