| Summary: | Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti ve özgeci davranışlarına çeşitli değişkenlerin etkisinin incelenmesi ve aile aidiyetiyle özgeci davranışları arasındaki ilişkinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Tarama modelindeki bu araştırma, Konya ilinde çeşitli üniversitelerde eğitimine devam etmekte olan ve gönüllü katılım sağlayan 987 üniversite öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Veriler Katılımcı Bilgi Formu, Aile Aidiyeti Ölçeği ve Özgecilik Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS Statistic 20 programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygun olduğu görülmüş ve Independent-Samples T Testi, One-Way ANOVA testleri ve Pearson Kolerasyon testleri yapılmıştır. Üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti ile özgeci davranışlar arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca, aileyle düzenli zaman geçirme sıklığı, ailelerinde yaşanan problemlerde katılımcıların takındıkları tutumları, aile-akraba ilişkileri, yardım isteyebilecekleri arkadaş sayıları, yaşamlarının çoğunda hissettikleri duyguları, ailelerinin duygularını anlama durumu, ailelerinin yanında ağlayabilme durumu ve ailelerinin kendilerini başkalarıyla kıyaslama durumu bağımsız değişkenleri ile aile aidiyeti ve özgeci davranışları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Örneğin, aile aidiyeti yüksek olan öğrenciler, aileleri tarafından kıyaslanmadığını ve ailelerinin yanında ağlayabildiklerini belirtmiştir. 7 ve üstü sayıda arkadaşından yardım isteyebileceğini belirten öğrenciler daha yardımseverdir. Ailede yaşanan probleme uyumlu tutumda bulunan öğrencilerin aidiyeti ve sorumluluk davranışları yüksektir.
|
|---|