تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
ظرفیت جذب به «توانایی قرار دادن ایدههای نو و ترکیب آنها در فرآیندهای داخلی» اشاره دارد و یکی از عوامل اصلی عملکرد فعالیتهای سازمانها است. یکی از مهمترین مباحثی که در رقابتهای سازمانی به عنوان مزیت به آن اشاره میشود بهرهگیری حداکثری از فرصتهای فناورانه برونسازمانی است که این مسئله در چارچوب...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
National Research Institute for Science Policy (NRISP)
2019-12-01
|
Series: | سیاست علم و فناوری |
Subjects: | |
Online Access: | https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13770_59d32d3e68e5436fd9a0544ef5a48753.pdf |
_version_ | 1797260215060529152 |
---|---|
author | علیرضا صابرفرد |
author_facet | علیرضا صابرفرد |
author_sort | علیرضا صابرفرد |
collection | DOAJ |
description | ظرفیت جذب به «توانایی قرار دادن ایدههای نو و ترکیب آنها در فرآیندهای داخلی» اشاره دارد و یکی از عوامل اصلی عملکرد فعالیتهای سازمانها است. یکی از مهمترین مباحثی که در رقابتهای سازمانی به عنوان مزیت به آن اشاره میشود بهرهگیری حداکثری از فرصتهای فناورانه برونسازمانی است که این مسئله در چارچوب «ظرفیت جذب» محقق میشود. برای مقابله با تهدیدات و تغییرات سریع محیط کسبوکار نیازمند قابلیتهای متنوعی هستیم که عموماً ظرفیت درونسازمانی کافی نبوده و به همین جهت باید رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار داد. بر همین مبنا و بر اساس وظایف محوله به صنایع دفاعی آنها میبایست قابلیلتهای متنوعی را برای مقابله با تهدیدات مختلف دارا بوده که عموماً نیز ظرفیتهای درونسازمانی قادر به تأمین آن نمیباشند. به همین دلیل بر خلاف رفتار سنتی، رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار دادهاند. سؤال مقاله حاضر، بررسی جایگاه رویکرد نوآوری باز در ارتقاء ظرفیت جذب دانش و فناوری در صنایع دفاعی ایران است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا و جمعآوری دادهها، کیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل محققین، پژوهشگران، کارشناسان خبره و ارشد و همچنین مدیرانی بودهاند که حدود یک دهه تجربه فعالیت مستقیم در حوزه پروژههای فضایی داشتهاند. اطلاعات لازم در این پژوهش از مطالعات کتابخانهای، مصاحبههای عمیق و تحلیل تم، گردآوری و جهت تجزیه و تحلیل دادههای مصاحبهها از تحلیل محتوا و تحلیل تاریخی و برای احصاء مدل پیشنهادی نیز از مصاحبه و پنل خبرگان بهره گرفته شده است. با بررسی به عمل آمده در نتایج تحقیق، روایی و پایایی یافتهها بر اساس نظرات نخبگان و اساتید تأیید شده است. در انتهای نیز نشان داده شده که رویکرد نوآوری باز بر ارتقاء ظرفیت جذب دانش و فناوری در صنایع دفاعی کشور تأثیر مستقیم داشته و نحوه این اثرگذاری نیز مورد تحلیل قرار گرفته است. |
first_indexed | 2024-04-24T23:21:46Z |
format | Article |
id | doaj.art-78d5653f4dea47acad0f57cea8e35b4e |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2008-0840 2783-4476 |
language | fas |
last_indexed | 2024-04-24T23:21:46Z |
publishDate | 2019-12-01 |
publisher | National Research Institute for Science Policy (NRISP) |
record_format | Article |
series | سیاست علم و فناوری |
spelling | doaj.art-78d5653f4dea47acad0f57cea8e35b4e2024-03-16T07:09:48ZfasNational Research Institute for Science Policy (NRISP)سیاست علم و فناوری2008-08402783-44762019-12-011241530/jstp.2020.11.4.205813770تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضاییعلیرضا صابرفرد0دکتری سیاستگذاری علم و فناوری دانشگاه تهرانظرفیت جذب به «توانایی قرار دادن ایدههای نو و ترکیب آنها در فرآیندهای داخلی» اشاره دارد و یکی از عوامل اصلی عملکرد فعالیتهای سازمانها است. یکی از مهمترین مباحثی که در رقابتهای سازمانی به عنوان مزیت به آن اشاره میشود بهرهگیری حداکثری از فرصتهای فناورانه برونسازمانی است که این مسئله در چارچوب «ظرفیت جذب» محقق میشود. برای مقابله با تهدیدات و تغییرات سریع محیط کسبوکار نیازمند قابلیتهای متنوعی هستیم که عموماً ظرفیت درونسازمانی کافی نبوده و به همین جهت باید رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار داد. بر همین مبنا و بر اساس وظایف محوله به صنایع دفاعی آنها میبایست قابلیلتهای متنوعی را برای مقابله با تهدیدات مختلف دارا بوده که عموماً نیز ظرفیتهای درونسازمانی قادر به تأمین آن نمیباشند. به همین دلیل بر خلاف رفتار سنتی، رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار دادهاند. سؤال مقاله حاضر، بررسی جایگاه رویکرد نوآوری باز در ارتقاء ظرفیت جذب دانش و فناوری در صنایع دفاعی ایران است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا و جمعآوری دادهها، کیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل محققین، پژوهشگران، کارشناسان خبره و ارشد و همچنین مدیرانی بودهاند که حدود یک دهه تجربه فعالیت مستقیم در حوزه پروژههای فضایی داشتهاند. اطلاعات لازم در این پژوهش از مطالعات کتابخانهای، مصاحبههای عمیق و تحلیل تم، گردآوری و جهت تجزیه و تحلیل دادههای مصاحبهها از تحلیل محتوا و تحلیل تاریخی و برای احصاء مدل پیشنهادی نیز از مصاحبه و پنل خبرگان بهره گرفته شده است. با بررسی به عمل آمده در نتایج تحقیق، روایی و پایایی یافتهها بر اساس نظرات نخبگان و اساتید تأیید شده است. در انتهای نیز نشان داده شده که رویکرد نوآوری باز بر ارتقاء ظرفیت جذب دانش و فناوری در صنایع دفاعی کشور تأثیر مستقیم داشته و نحوه این اثرگذاری نیز مورد تحلیل قرار گرفته است.https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13770_59d32d3e68e5436fd9a0544ef5a48753.pdfظرفیت جذبفناوری دفاعیصنایع فضایینوآوری باز |
spellingShingle | علیرضا صابرفرد تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی سیاست علم و فناوری ظرفیت جذب فناوری دفاعی صنایع فضایی نوآوری باز |
title | تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی |
title_full | تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی |
title_fullStr | تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی |
title_full_unstemmed | تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی |
title_short | تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی |
title_sort | تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی صنایع فضایی |
topic | ظرفیت جذب فناوری دفاعی صنایع فضایی نوآوری باز |
url | https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13770_59d32d3e68e5436fd9a0544ef5a48753.pdf |
work_keys_str_mv | AT ʿlyrḍạṣạbrfrd tạtẖyrrwyḵrdnwậwrybạzbrẓrfytjdẖbfnạwrydrṣnạyʿdfạʿymṭạlʿhmwrdyṣnạyʿfḍạyy |