تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی

ظرفیت جذب به «توانایی قرار دادن ایده‌های نو و ترکیب آنها در فرآیندهای داخلی» اشاره دارد و یکی از عوامل اصلی عملکرد فعالیت‌های سازمان‌ها است. یکی از مهم‌ترین مباحثی که در رقابت‌های سازمانی به عنوان مزیت به آن اشاره می‌شود بهره‌گیری حداکثری از فرصت‌های فناورانه برون‌سازمانی است که این مسئله در چارچوب...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: علیرضا صابرفرد
Format: Article
Language:fas
Published: National Research Institute for Science Policy (NRISP) 2019-12-01
Series:سیاست علم و فناوری
Subjects:
Online Access:https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13770_59d32d3e68e5436fd9a0544ef5a48753.pdf
_version_ 1797260215060529152
author علیرضا صابرفرد
author_facet علیرضا صابرفرد
author_sort علیرضا صابرفرد
collection DOAJ
description ظرفیت جذب به «توانایی قرار دادن ایده‌های نو و ترکیب آنها در فرآیندهای داخلی» اشاره دارد و یکی از عوامل اصلی عملکرد فعالیت‌های سازمان‌ها است. یکی از مهم‌ترین مباحثی که در رقابت‌های سازمانی به عنوان مزیت به آن اشاره می‌شود بهره‌گیری حداکثری از فرصت‌های فناورانه برون‌سازمانی است که این مسئله در چارچوب «ظرفیت جذب» محقق می‌شود. برای مقابله با تهدیدات و تغییرات سریع محیط کسب‌وکار نیازمند قابلیت‌های متنوعی هستیم که عموماً ظرفیت درون‌سازمانی کافی نبوده و به همین جهت باید رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار داد. بر همین مبنا و بر اساس وظایف محوله به صنایع دفاعی آنها می‌بایست قابلیلت‌های متنوعی را برای مقابله با تهدیدات مختلف دارا بوده که عموماً نیز ظرفیت‌های درون‌سازمانی قادر به تأمین آن نمی‌باشند. به همین دلیل بر خلاف رفتار سنتی، رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار داده‌اند. سؤال مقاله حاضر، بررسی جایگاه رویکرد نوآوری باز ‌در ارتقاء ظرفیت جذب ‌دانش و فناوری در صنایع دفاعی ایران است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا و جمع‌آوری داده‏ها، کیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل محققین، پژوهشگران، کارشناسان خبره و ارشد و همچنین مدیرانی بوده‌اند که حدود یک دهه تجربه فعالیت مستقیم در حوزه پروژه‏های فضایی داشته‌اند. اطلاعات لازم در این پژوهش از مطالعات کتابخانه‏ای، مصاحبه‌های عمیق و تحلیل تم، گردآوری و جهت تجزیه و تحلیل داده‌های مصاحبه‌ها از تحلیل محتوا و تحلیل تاریخی و برای احصاء مدل پیشنهادی نیز از مصاحبه و پنل خبرگان بهره گرفته شده است. با بررسی به عمل آمده در نتایج تحقیق، روایی و پایایی یافته‌ها بر اساس نظرات نخبگان و اساتید تأیید شده است. در انتهای نیز نشان داده شده که رویکرد نوآوری باز بر ارتقاء ظرفیت جذب دانش و فناوری در صنایع دفاعی کشور تأثیر مستقیم داشته و نحوه این اثرگذاری نیز مورد تحلیل قرار گرفته است.
first_indexed 2024-04-24T23:21:46Z
format Article
id doaj.art-78d5653f4dea47acad0f57cea8e35b4e
institution Directory Open Access Journal
issn 2008-0840
2783-4476
language fas
last_indexed 2024-04-24T23:21:46Z
publishDate 2019-12-01
publisher National Research Institute for Science Policy (NRISP)
record_format Article
series سیاست علم و فناوری
spelling doaj.art-78d5653f4dea47acad0f57cea8e35b4e2024-03-16T07:09:48ZfasNational Research Institute for Science Policy (NRISP)سیاست علم و فناوری2008-08402783-44762019-12-011241530/jstp.2020.11.4.205813770تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضاییعلیرضا صابرفرد0دکتری سیاست‌گذاری علم و فناوری دانشگاه تهرانظرفیت جذب به «توانایی قرار دادن ایده‌های نو و ترکیب آنها در فرآیندهای داخلی» اشاره دارد و یکی از عوامل اصلی عملکرد فعالیت‌های سازمان‌ها است. یکی از مهم‌ترین مباحثی که در رقابت‌های سازمانی به عنوان مزیت به آن اشاره می‌شود بهره‌گیری حداکثری از فرصت‌های فناورانه برون‌سازمانی است که این مسئله در چارچوب «ظرفیت جذب» محقق می‌شود. برای مقابله با تهدیدات و تغییرات سریع محیط کسب‌وکار نیازمند قابلیت‌های متنوعی هستیم که عموماً ظرفیت درون‌سازمانی کافی نبوده و به همین جهت باید رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار داد. بر همین مبنا و بر اساس وظایف محوله به صنایع دفاعی آنها می‌بایست قابلیلت‌های متنوعی را برای مقابله با تهدیدات مختلف دارا بوده که عموماً نیز ظرفیت‌های درون‌سازمانی قادر به تأمین آن نمی‌باشند. به همین دلیل بر خلاف رفتار سنتی، رویکرد نوآوری باز را مبنا قرار داده‌اند. سؤال مقاله حاضر، بررسی جایگاه رویکرد نوآوری باز ‌در ارتقاء ظرفیت جذب ‌دانش و فناوری در صنایع دفاعی ایران است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا و جمع‌آوری داده‏ها، کیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل محققین، پژوهشگران، کارشناسان خبره و ارشد و همچنین مدیرانی بوده‌اند که حدود یک دهه تجربه فعالیت مستقیم در حوزه پروژه‏های فضایی داشته‌اند. اطلاعات لازم در این پژوهش از مطالعات کتابخانه‏ای، مصاحبه‌های عمیق و تحلیل تم، گردآوری و جهت تجزیه و تحلیل داده‌های مصاحبه‌ها از تحلیل محتوا و تحلیل تاریخی و برای احصاء مدل پیشنهادی نیز از مصاحبه و پنل خبرگان بهره گرفته شده است. با بررسی به عمل آمده در نتایج تحقیق، روایی و پایایی یافته‌ها بر اساس نظرات نخبگان و اساتید تأیید شده است. در انتهای نیز نشان داده شده که رویکرد نوآوری باز بر ارتقاء ظرفیت جذب دانش و فناوری در صنایع دفاعی کشور تأثیر مستقیم داشته و نحوه این اثرگذاری نیز مورد تحلیل قرار گرفته است.https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13770_59d32d3e68e5436fd9a0544ef5a48753.pdfظرفیت جذبفناوری دفاعیصنایع فضایینوآوری باز
spellingShingle علیرضا صابرفرد
تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
سیاست علم و فناوری
ظرفیت جذب
فناوری دفاعی
صنایع فضایی
نوآوری باز
title تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
title_full تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
title_fullStr تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
title_full_unstemmed تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
title_short تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی: صنایع فضایی
title_sort تأثیر رویکرد نوآوری باز بر ظرفیت جذب فناوری در صنایع دفاعی؛ مطالعه موردی صنایع فضایی
topic ظرفیت جذب
فناوری دفاعی
صنایع فضایی
نوآوری باز
url https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13770_59d32d3e68e5436fd9a0544ef5a48753.pdf
work_keys_str_mv AT ʿlyrḍạṣạbrfrd tạtẖyrrwyḵrdnwậwrybạzbrẓrfytjdẖbfnạwrydrṣnạyʿdfạʿymṭạlʿhmwrdyṣnạyʿfḍạyy