Czynniki ryzyka zaburzeń lękowych u dzieci
Traumatyczne wydarzenia w dzieciństwie usposabiają do późniejszych zaburzeń lękowych poprzez nadreaktywność osi stresu i nadmierne wydzielanie kortykoliberyny. Narażenie na takie wydarzenia skutkuje zmianami neurobiochemicznymi w mózgu, leżącymi u podłoża późniejszych zaburzeń lękowych, takich jak...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Medical Communications Sp. z o.o.
2014-06-01
|
Series: | Psychiatria i Psychologia Kliniczna |
Subjects: | |
Online Access: | http://www.psychiatria.com.pl/index.php/wydawnictwa/2014-vol-14-no-2/czynniki-ryzyka-zaburzen-lekowych-u-dzieci?aid=378 |
Summary: | Traumatyczne wydarzenia w dzieciństwie usposabiają do późniejszych zaburzeń lękowych poprzez nadreaktywność
osi stresu i nadmierne wydzielanie kortykoliberyny. Narażenie na takie wydarzenia skutkuje zmianami
neurobiochemicznymi w mózgu, leżącymi u podłoża późniejszych zaburzeń lękowych, takich jak lęk napadowy
i zespół stresu pourazowego. Wczesne doświadczenia traumatyczne zmieniają geny i zwiększają nadwrażliwość na
stres. Leki serotoninergiczne mogą częściowo przywracać właściwe funkcjonowanie neurobiologiczne ośrodkowego
układu nerwowego. Potwierdzono znaczącą rolę nieprawidłowego przywiązania we wczesnym okresie rozwojowym
w ujawnianiu się zaburzeń lękowych w adolescencji. Częściej zaburzenia lękowe stwierdza się u dzieci, które mają
stałe cechy zahamowania w temperamencie. Zachowanie zahamowane we wczesnym dzieciństwie jest predyktorem
późniejszych zaburzeń lękowych. Do zaburzeń lękowych usposabiają pewne zachowania rodziców i środowisko
rodzinne. Niewłaściwe interakcje rodzice – dziecko mogą sprzyjać ujawnieniu się zaburzeń lękowych. Znaczenie
mają również czynniki genetyczne – dwukrotnie częściej zaburzenia lękowe notowane są u bliźniąt monozygotycznych
niż u bliźniąt dwuzygotycznych. Istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń lękowych u osób, którzy mieli lub mają chorujących krewnych pierwszego stopnia. Zaburzenia lękowe często współwystępują z depresją. |
---|---|
ISSN: | 1644-6313 2451-0645 |