Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?

Ateizm, “Tanrı vardır.” önermesinin yanlışlığına inanan düşünsel bir tutumdur. Bu düşünsel tutumun varlığı, teizme tepki mahiyetinde olduğundan, haklılığı ancak teizmin yanlış olduğunun kanıtlamasıyla mümkün olacaktır. Bu minvalde geçmişten bugüne birçok ateist düşünür, teizmin yanlışlığını gösterme...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: M. Abdulkadir Yılan, Mahmut Buyankara
Format: Article
Language:Arabic
Published: Gaziantep University 2022-12-01
Series:İlahiyat Akademi
Subjects:
Online Access:https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2779841
_version_ 1827819068938256384
author M. Abdulkadir Yılan
Mahmut Buyankara
author_facet M. Abdulkadir Yılan
Mahmut Buyankara
author_sort M. Abdulkadir Yılan
collection DOAJ
description Ateizm, “Tanrı vardır.” önermesinin yanlışlığına inanan düşünsel bir tutumdur. Bu düşünsel tutumun varlığı, teizme tepki mahiyetinde olduğundan, haklılığı ancak teizmin yanlış olduğunun kanıtlamasıyla mümkün olacaktır. Bu minvalde geçmişten bugüne birçok ateist düşünür, teizmin yanlışlığını göstermek amacıyla Tanrı’nın varlığına dair delilleri ve O’nun mahiyetine dair tasavvurları merkeze alarak çeşitli argümanlar geliştirmeye çalışmıştır. Bu türden düşünsel girişimler arasında “İlahi Gizlilik Problemi” başlığı altında çeşitli argümanlar da geliştirilmiştir. İlahi gizlilik problemine dair en popüler argüman ise 1993 yılında J. L. Schellenberg tarafından tümdengelimsel çıkarımla sistemleştirilen “İlahi Gizlilik Argümanı”dır. Günümüz din felsefesinde sıkça tartışılan bu argüman kısaca şu iddiaya sahiptir: Eğer teizmin Tanrı’sı var ise ona atfedilen niteliklerden biri de onun sevgi dolu zati bir varlık olduğudur. Şayet öyleyse bu eliklere sahip olan bir Tanrı, yarattığı bilinçli varlıklar ile ilişkiye açık, hatta bunu arzuluyor olması gerekir. Bu ilişkinin hakiki anlamda olabilmesinin zemini, tarafların diğerinin varlığı hakkında doğru bilgiye sahip olmasıyla mümkündür. Dolaysıyla bu ancak Tanrı’nın buna imkân sağlamasıyla söz konusu olacaktır. Eğer teizmin sevgi dolu Tanrı’sı var ise böyle bir ilişkinin gerek şartlarını bilmiyor ve yaratmıyor olması düşünülemez. Bu durumda Tanrı’nın varlığı hakkında dirençsiz inançsızların mevcudiyeti, teizmin sevgi dolu Tanrı’sının yokluğuna delildir. İlahi Gizlilik Argümanı’na karşı olarak yapılan savunmaların veya itirazların çeşitliliği söz konusu olmakla birlikte genel olarak bu türden savunmaların temel problemi, Schellenberg’in varsaydığı “Tanrı” kavramını doğrudan veya zımnen onaylıyor gözükmeleridir. Argümanın öncüllerinin temel aldığı “Tanrı” kavramının, teizmin Tanrı’sına delalet ettiği varsayıldığı sürece yapılan bu türden savunmalar kısmen başarılı olsa da tam anlamıyla başarıya ulaşmaları zor görünmektedir. Bir kavramın referansta bulunduğu şeyin mevcudiyetine karar vermek için öncelikle ilgili kavramın içleminin ne olduğunun tespiti önem arz eder. Taraflar arasında kavramın içlemi konusunda bir mutabakat söz konusu değilse kavramın referansta bulunduğu şeyin mevcudiyeti hususunda hüküm vermenin objektif bir anlamı yoktur. Tanrı’nın yokluğuna dair bir argüman söz konusuysa bu durumda “Tanrı” kavramıyla neyin kast edildiğinin açık olması gerekir. Eğer kavram üzerinde bir mutabakat söz konusu ise ancak bu durumda argümanın ortaya koyduğu sonucun doğruluk değeri hususunda bir hüküm verilebilir; aksi takdirde yapılan, “karanlığa taş atmaktır”. Biz bu çalışmamızda Schellenberg tarafından tanımlanan “Tanrı” kavramının içlemini tartışmaya açmayı amaçlıyoruz. Schellenberg Tanrı’yı tanımlarken sevgi niteliğini özsel bir nitelik olarak kabul etmektedir. Özsel nitelikler, tanımlanan şeyin mahiyetine ve hakikatine dâhil olan ve mananın anlaşılması için zorunlu olan şeydir. Bu çerçevede Schellenberg’in tanımladığı “mükemmel sevgi” modelinin, mükemmel varlık olmanın gerek şartı olmadığını göstermek öncelikli amacımız olacaktır. Ayrıca Schellenberg’in kabul ettiği “mükemmel sevgi” modelinin antroposentrik yaklaşımın bir sonucu olduğunu iddia edeceğiz. Böylelikle argümanın temel aldığı “Tanrı” kavramının, klasik teizmin kabul ettiği Tanrı kavramına karşılık gelmediği gibi doğru tanımsal içeriğe de sahip olmadığını izah etmiş olacağız. Nihayetinde şayet bunu doğru bir şekilde ifade edebilirsek; Schellenberg’in İslam’ın Tanrı tasavvuru hakkında, mükemmel bir varlık olmaktan uzak iddiasının haklı gerekçelere sahip olmadığını göstermiş olacağız.
first_indexed 2024-03-12T01:03:03Z
format Article
id doaj.art-7e67d9f5781b499ead84e5029bdfff78
institution Directory Open Access Journal
issn 2149-3979
2651-2718
language Arabic
last_indexed 2024-03-12T01:03:03Z
publishDate 2022-12-01
publisher Gaziantep University
record_format Article
series İlahiyat Akademi
spelling doaj.art-7e67d9f5781b499ead84e5029bdfff782023-09-14T08:52:02ZaraGaziantep Universityİlahiyat Akademi2149-39792651-27182022-12-0116436210.52886/ilak.1206515136Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?M. Abdulkadir Yılan0Mahmut Buyankara1TC MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI KİLİS MEHMET ZELZELE FEN LİSESİBingöl ÜniversitesiAteizm, “Tanrı vardır.” önermesinin yanlışlığına inanan düşünsel bir tutumdur. Bu düşünsel tutumun varlığı, teizme tepki mahiyetinde olduğundan, haklılığı ancak teizmin yanlış olduğunun kanıtlamasıyla mümkün olacaktır. Bu minvalde geçmişten bugüne birçok ateist düşünür, teizmin yanlışlığını göstermek amacıyla Tanrı’nın varlığına dair delilleri ve O’nun mahiyetine dair tasavvurları merkeze alarak çeşitli argümanlar geliştirmeye çalışmıştır. Bu türden düşünsel girişimler arasında “İlahi Gizlilik Problemi” başlığı altında çeşitli argümanlar da geliştirilmiştir. İlahi gizlilik problemine dair en popüler argüman ise 1993 yılında J. L. Schellenberg tarafından tümdengelimsel çıkarımla sistemleştirilen “İlahi Gizlilik Argümanı”dır. Günümüz din felsefesinde sıkça tartışılan bu argüman kısaca şu iddiaya sahiptir: Eğer teizmin Tanrı’sı var ise ona atfedilen niteliklerden biri de onun sevgi dolu zati bir varlık olduğudur. Şayet öyleyse bu eliklere sahip olan bir Tanrı, yarattığı bilinçli varlıklar ile ilişkiye açık, hatta bunu arzuluyor olması gerekir. Bu ilişkinin hakiki anlamda olabilmesinin zemini, tarafların diğerinin varlığı hakkında doğru bilgiye sahip olmasıyla mümkündür. Dolaysıyla bu ancak Tanrı’nın buna imkân sağlamasıyla söz konusu olacaktır. Eğer teizmin sevgi dolu Tanrı’sı var ise böyle bir ilişkinin gerek şartlarını bilmiyor ve yaratmıyor olması düşünülemez. Bu durumda Tanrı’nın varlığı hakkında dirençsiz inançsızların mevcudiyeti, teizmin sevgi dolu Tanrı’sının yokluğuna delildir. İlahi Gizlilik Argümanı’na karşı olarak yapılan savunmaların veya itirazların çeşitliliği söz konusu olmakla birlikte genel olarak bu türden savunmaların temel problemi, Schellenberg’in varsaydığı “Tanrı” kavramını doğrudan veya zımnen onaylıyor gözükmeleridir. Argümanın öncüllerinin temel aldığı “Tanrı” kavramının, teizmin Tanrı’sına delalet ettiği varsayıldığı sürece yapılan bu türden savunmalar kısmen başarılı olsa da tam anlamıyla başarıya ulaşmaları zor görünmektedir. Bir kavramın referansta bulunduğu şeyin mevcudiyetine karar vermek için öncelikle ilgili kavramın içleminin ne olduğunun tespiti önem arz eder. Taraflar arasında kavramın içlemi konusunda bir mutabakat söz konusu değilse kavramın referansta bulunduğu şeyin mevcudiyeti hususunda hüküm vermenin objektif bir anlamı yoktur. Tanrı’nın yokluğuna dair bir argüman söz konusuysa bu durumda “Tanrı” kavramıyla neyin kast edildiğinin açık olması gerekir. Eğer kavram üzerinde bir mutabakat söz konusu ise ancak bu durumda argümanın ortaya koyduğu sonucun doğruluk değeri hususunda bir hüküm verilebilir; aksi takdirde yapılan, “karanlığa taş atmaktır”. Biz bu çalışmamızda Schellenberg tarafından tanımlanan “Tanrı” kavramının içlemini tartışmaya açmayı amaçlıyoruz. Schellenberg Tanrı’yı tanımlarken sevgi niteliğini özsel bir nitelik olarak kabul etmektedir. Özsel nitelikler, tanımlanan şeyin mahiyetine ve hakikatine dâhil olan ve mananın anlaşılması için zorunlu olan şeydir. Bu çerçevede Schellenberg’in tanımladığı “mükemmel sevgi” modelinin, mükemmel varlık olmanın gerek şartı olmadığını göstermek öncelikli amacımız olacaktır. Ayrıca Schellenberg’in kabul ettiği “mükemmel sevgi” modelinin antroposentrik yaklaşımın bir sonucu olduğunu iddia edeceğiz. Böylelikle argümanın temel aldığı “Tanrı” kavramının, klasik teizmin kabul ettiği Tanrı kavramına karşılık gelmediği gibi doğru tanımsal içeriğe de sahip olmadığını izah etmiş olacağız. Nihayetinde şayet bunu doğru bir şekilde ifade edebilirsek; Schellenberg’in İslam’ın Tanrı tasavvuru hakkında, mükemmel bir varlık olmaktan uzak iddiasının haklı gerekçelere sahip olmadığını göstermiş olacağız.https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2779841philosophy of religionschellenbergdivine hiddennessomni-loveperfect being.din felsefesii̇lahi gizlilikmükemmel sevgimükemmel varlık.schellenberg
spellingShingle M. Abdulkadir Yılan
Mahmut Buyankara
Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?
İlahiyat Akademi
philosophy of religion
schellenberg
divine hiddenness
omni-love
perfect being.
din felsefesi
i̇lahi gizlilik
mükemmel sevgi
mükemmel varlık.
schellenberg
title Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?
title_full Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?
title_fullStr Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?
title_full_unstemmed Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?
title_short Schellenberg'in 'Mükemmel Sevgi' Tanımı Tanrı İçin Uygun Bir Nitelik midir?
title_sort schellenberg in mukemmel sevgi tanimi tanri icin uygun bir nitelik midir
topic philosophy of religion
schellenberg
divine hiddenness
omni-love
perfect being.
din felsefesi
i̇lahi gizlilik
mükemmel sevgi
mükemmel varlık.
schellenberg
url https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2779841
work_keys_str_mv AT mabdulkadiryılan schellenberginmukemmelsevgitanımıtanrıicinuygunbirnitelikmidir
AT mahmutbuyankara schellenberginmukemmelsevgitanımıtanrıicinuygunbirnitelikmidir