استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین

زبان عرفانی همواره از مفاهیم انتزاعی سخن می‌گوید و بدین‌جهت برای قابل‌درک شدن، پیوسته از استعاره‌های مفهومی که خود زنجیروار به‌هم‌پیوسته‌اند، بهره می‌گیرد. کاربرد استعاره‌های مفهومی در هر  هنر و متنی، نشان از بینش گوینده و تجربۀ زیستۀ است که او دارد. تجربه‌های زیستۀ عارف که از برخورد با امور غیبی به...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: زهرا محمدی, فرشید سمائی, مرضیه صناعتی, محمدرضا رضوی
Format: Article
Language:fas
Published: The Institute of Islamic Art Studies 2023-05-01
Series:هنر اسلامی
Subjects:
Online Access:https://www.sysislamicartjournal.ir/article_149486_b0cbdc480ccda5c06497e9f06e013bf3.pdf
_version_ 1797736552793636864
author زهرا محمدی
فرشید سمائی
مرضیه صناعتی
محمدرضا رضوی
author_facet زهرا محمدی
فرشید سمائی
مرضیه صناعتی
محمدرضا رضوی
author_sort زهرا محمدی
collection DOAJ
description زبان عرفانی همواره از مفاهیم انتزاعی سخن می‌گوید و بدین‌جهت برای قابل‌درک شدن، پیوسته از استعاره‌های مفهومی که خود زنجیروار به‌هم‌پیوسته‌اند، بهره می‌گیرد. کاربرد استعاره‌های مفهومی در هر  هنر و متنی، نشان از بینش گوینده و تجربۀ زیستۀ است که او دارد. تجربه‌های زیستۀ عارف که از برخورد با امور غیبی به‌دست می‌آید، به کمک زبان رمزی و استعاری، در انتقال مفاهیم به‌کار گرفته می‌شوند. در ترکیبات زبان عرفانی، بدون استفاده از استعارهای مفهومی، درک مفاهیم عرفانی آسان نخواهد بود. این پژوهش در چارچوب زبان‌شناسی شناختی و با تکیه‌بر نظریۀ استعارۀ مفهومی، به معرفی برخی ترکیبات نو در عرفان پرداخته است. برای انجام این پژوهش، از سه فرهنگ دهخدا، سخن و عرفان، تعدادی از واژه‌های ترکیبی که به فارسی امروز نزدیک هستند، انتخاب و بررسی‌شده‌اند. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه‌ای است. آنچه از دستاوردهای این پژوهش حاصل گردید بیانگر این امر است که استعارۀ ساختاری پربسامدترین نوع استعاره مفهومی در اصطلاحات عرفانی است و عارفان تمایل بیشتری به کاربرد معانی استعاری برای تولید و درک اسم‌های مرکب در حوزه عرفان دارند. استعاره توانمندترین ابزار زبانی در بیان شناخت عارفانه از هستی است که برای بیان معانی پیچیده، مبهم، عمیق و گاه ناگفتنی به‌کار گرفته می‌شود. در هنر اسلامی نیز نمادپردازی و کاربرد استعاره‌های مفهومی جایگاه مهمی دارد.اهداف پژوهش:تعیین فرایندهای شناختی دخیل در شکل‌گیری اسم‌های مرکب زبان فارسی (استعاره) در حوزه عرفان هنر.مشخص کردن میزان خلاقیت فرایند ترکیب باتوجه‌به چارچوب نظری بنسز.سؤالات پژوهش:فرایندهای شناختی دخیل در شکل‌گیری اسم‌های مرکب زبان فارسی (استعاره) در حوزه عرفان و هنر اسلامی کدام‌اند؟میزان خلاقیت فرایند ترکیب باتوجه‌به چارچوب نظری بنسز چگونه است؟
first_indexed 2024-03-12T13:14:36Z
format Article
id doaj.art-7f18f87d85d440438c0ae3885200f644
institution Directory Open Access Journal
issn 1735-708X
2676-7759
language fas
last_indexed 2024-03-12T13:14:36Z
publishDate 2023-05-01
publisher The Institute of Islamic Art Studies
record_format Article
series هنر اسلامی
spelling doaj.art-7f18f87d85d440438c0ae3885200f6442023-08-27T08:41:12ZfasThe Institute of Islamic Art Studiesهنر اسلامی1735-708X2676-77592023-05-01204970672710.22034/ias.2022.337607.1928149486استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادینزهرا محمدی0فرشید سمائی1مرضیه صناعتی2محمدرضا رضوی3گروه زبانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایرانگروه زبانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.گروه زبانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.گروه زبانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایرانزبان عرفانی همواره از مفاهیم انتزاعی سخن می‌گوید و بدین‌جهت برای قابل‌درک شدن، پیوسته از استعاره‌های مفهومی که خود زنجیروار به‌هم‌پیوسته‌اند، بهره می‌گیرد. کاربرد استعاره‌های مفهومی در هر  هنر و متنی، نشان از بینش گوینده و تجربۀ زیستۀ است که او دارد. تجربه‌های زیستۀ عارف که از برخورد با امور غیبی به‌دست می‌آید، به کمک زبان رمزی و استعاری، در انتقال مفاهیم به‌کار گرفته می‌شوند. در ترکیبات زبان عرفانی، بدون استفاده از استعارهای مفهومی، درک مفاهیم عرفانی آسان نخواهد بود. این پژوهش در چارچوب زبان‌شناسی شناختی و با تکیه‌بر نظریۀ استعارۀ مفهومی، به معرفی برخی ترکیبات نو در عرفان پرداخته است. برای انجام این پژوهش، از سه فرهنگ دهخدا، سخن و عرفان، تعدادی از واژه‌های ترکیبی که به فارسی امروز نزدیک هستند، انتخاب و بررسی‌شده‌اند. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه‌ای است. آنچه از دستاوردهای این پژوهش حاصل گردید بیانگر این امر است که استعارۀ ساختاری پربسامدترین نوع استعاره مفهومی در اصطلاحات عرفانی است و عارفان تمایل بیشتری به کاربرد معانی استعاری برای تولید و درک اسم‌های مرکب در حوزه عرفان دارند. استعاره توانمندترین ابزار زبانی در بیان شناخت عارفانه از هستی است که برای بیان معانی پیچیده، مبهم، عمیق و گاه ناگفتنی به‌کار گرفته می‌شود. در هنر اسلامی نیز نمادپردازی و کاربرد استعاره‌های مفهومی جایگاه مهمی دارد.اهداف پژوهش:تعیین فرایندهای شناختی دخیل در شکل‌گیری اسم‌های مرکب زبان فارسی (استعاره) در حوزه عرفان هنر.مشخص کردن میزان خلاقیت فرایند ترکیب باتوجه‌به چارچوب نظری بنسز.سؤالات پژوهش:فرایندهای شناختی دخیل در شکل‌گیری اسم‌های مرکب زبان فارسی (استعاره) در حوزه عرفان و هنر اسلامی کدام‌اند؟میزان خلاقیت فرایند ترکیب باتوجه‌به چارچوب نظری بنسز چگونه است؟https://www.sysislamicartjournal.ir/article_149486_b0cbdc480ccda5c06497e9f06e013bf3.pdfاستعارۀ مفهومیزبان‌شناسی شناختیهنرحوزۀ عرفان
spellingShingle زهرا محمدی
فرشید سمائی
مرضیه صناعتی
محمدرضا رضوی
استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
هنر اسلامی
استعارۀ مفهومی
زبان‌شناسی شناختی
هنر
حوزۀ عرفان
title استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
title_full استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
title_fullStr استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
title_full_unstemmed استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
title_short استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
title_sort استعاره های مفهومی در حوزه عرفان و هنر با تاکید بر ترکیبات گروه اسمی و عناصر نمادین
topic استعارۀ مفهومی
زبان‌شناسی شناختی
هنر
حوزۀ عرفان
url https://www.sysislamicartjournal.ir/article_149486_b0cbdc480ccda5c06497e9f06e013bf3.pdf
work_keys_str_mv AT zhrạmḥmdy ạstʿạrhhạymfhwmydrḥwzhʿrfạnwhnrbạtạḵydbrtrḵybạtgrwhạsmywʿnạṣrnmạdyn
AT frsẖydsmạỷy ạstʿạrhhạymfhwmydrḥwzhʿrfạnwhnrbạtạḵydbrtrḵybạtgrwhạsmywʿnạṣrnmạdyn
AT mrḍyhṣnạʿty ạstʿạrhhạymfhwmydrḥwzhʿrfạnwhnrbạtạḵydbrtrḵybạtgrwhạsmywʿnạṣrnmạdyn
AT mḥmdrḍạrḍwy ạstʿạrhhạymfhwmydrḥwzhʿrfạnwhnrbạtạḵydbrtrḵybạtgrwhạsmywʿnạṣrnmạdyn