بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک
مقدمه: P53 در بیش از 50% تومورهای توپر جهش یافته است و در سرطان آندومتر که شایع ترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنان می باشد، در 40-30% موارد تغییر کرده است و تغییر مزبور با نوع سلول سروز پاپیلری و مرحله بالا و پیش آگهی بد همراه است. همچنین میزان آنژیوژنز تومور و بروز بیش از حد BCL2 در پیش آگهی بیماری دار...
Main Authors: | , , , , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Mashhad University of Medical Sciences
2015-04-01
|
Series: | Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān |
Subjects: | |
Online Access: | http://ijogi.mums.ac.ir/article_4392_07ea1f4cda37587e4704c0bd78451a81.pdf |
_version_ | 1819038386754682880 |
---|---|
author | سیما کدخدایان نفیسه ثقفی کامران غفارزادگان فاطمه همایی شاندیز حبیب الله اسماعیلی شیرین ترابی |
author_facet | سیما کدخدایان نفیسه ثقفی کامران غفارزادگان فاطمه همایی شاندیز حبیب الله اسماعیلی شیرین ترابی |
author_sort | سیما کدخدایان |
collection | DOAJ |
description | مقدمه: P53 در بیش از 50% تومورهای توپر جهش یافته است و در سرطان آندومتر که شایع ترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنان می باشد، در 40-30% موارد تغییر کرده است و تغییر مزبور با نوع سلول سروز پاپیلری و مرحله بالا و پیش آگهی بد همراه است. همچنین میزان آنژیوژنز تومور و بروز بیش از حد BCL2 در پیش آگهی بیماری دارای اهمیت می باشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بروز پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک و عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماری انجام شد. روش کار: در این مطالعه طولی گذشته نگر طی سال های 93-1384، پرونده های 30 مورد از بیماران مبتلا به سرطان آندومتر در سه بیمارستان امام رضا (ع)، قائم (عج) و امید جمع آوری شد. نمونه های آسیب شناسی از نظر مارکرهای P53 و Bcl2 و آنژیوژنز مورد رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی قرار گرفتند و ارتباط این مارکرها با عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماری و عود بیماری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، کای اسکوئر و Log rank انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بروز P53 در 9 مورد از 10 بیمار (90%) با سرطان غیر آندومتریوئید مثبت بود و تمام بیماران از نظر Bcl2 منفی بودند و 8 مورد از 10 بیمار (80%) با نوع غیر آندومتریوئید و 6 مورد از 20 بیمار با انواع آندومتریوئید (30%) از نظر آنژویوژنز شدید بودند. بین نوع بافت شناسی تومور و درجه و مرحله تومور و نیز بقاء بیماری ارتباط معنی داری وجود داشت (002/0=p). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین مارکرهای ژنتیکی با مرحله و درجه بیماری و نیز بقاء بیماران، بهتر است هنگام تشخیص پاتولوژی سرطان آندومتر، بلوک مربوط از نظر این مارکرها بررسی شود. |
first_indexed | 2024-12-21T08:36:29Z |
format | Article |
id | doaj.art-814eed4e14114a8fb934f2923227c49e |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 1680-2993 2008-2363 |
language | fas |
last_indexed | 2024-12-21T08:36:29Z |
publishDate | 2015-04-01 |
publisher | Mashhad University of Medical Sciences |
record_format | Article |
series | Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān |
spelling | doaj.art-814eed4e14114a8fb934f2923227c49e2022-12-21T19:10:03ZfasMashhad University of Medical SciencesMajallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān1680-29932008-23632015-04-01181451710.22038/ijogi.2015.43924392بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیکسیما کدخدایان0نفیسه ثقفی1کامران غفارزادگان2فاطمه همایی شاندیز3حبیب الله اسماعیلی4شیرین ترابی5دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران.دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران.استادیار گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.دانشیار گروه رادیوتراپی و انکولوژی، مرکز تحقیقات درمان سرطان های توپر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.دانشیار گروه آمار حیاتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.رزیدنت گروه زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.مقدمه: P53 در بیش از 50% تومورهای توپر جهش یافته است و در سرطان آندومتر که شایع ترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنان می باشد، در 40-30% موارد تغییر کرده است و تغییر مزبور با نوع سلول سروز پاپیلری و مرحله بالا و پیش آگهی بد همراه است. همچنین میزان آنژیوژنز تومور و بروز بیش از حد BCL2 در پیش آگهی بیماری دارای اهمیت می باشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بروز پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک و عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماری انجام شد. روش کار: در این مطالعه طولی گذشته نگر طی سال های 93-1384، پرونده های 30 مورد از بیماران مبتلا به سرطان آندومتر در سه بیمارستان امام رضا (ع)، قائم (عج) و امید جمع آوری شد. نمونه های آسیب شناسی از نظر مارکرهای P53 و Bcl2 و آنژیوژنز مورد رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی قرار گرفتند و ارتباط این مارکرها با عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماری و عود بیماری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، کای اسکوئر و Log rank انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بروز P53 در 9 مورد از 10 بیمار (90%) با سرطان غیر آندومتریوئید مثبت بود و تمام بیماران از نظر Bcl2 منفی بودند و 8 مورد از 10 بیمار (80%) با نوع غیر آندومتریوئید و 6 مورد از 20 بیمار با انواع آندومتریوئید (30%) از نظر آنژویوژنز شدید بودند. بین نوع بافت شناسی تومور و درجه و مرحله تومور و نیز بقاء بیماری ارتباط معنی داری وجود داشت (002/0=p). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین مارکرهای ژنتیکی با مرحله و درجه بیماری و نیز بقاء بیماران، بهتر است هنگام تشخیص پاتولوژی سرطان آندومتر، بلوک مربوط از نظر این مارکرها بررسی شود.http://ijogi.mums.ac.ir/article_4392_07ea1f4cda37587e4704c0bd78451a81.pdfآنژیوژنز ایمنوهیستوشیمیسرطان آندومتر |
spellingShingle | سیما کدخدایان نفیسه ثقفی کامران غفارزادگان فاطمه همایی شاندیز حبیب الله اسماعیلی شیرین ترابی بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān آنژیوژنز ایمنوهیستوشیمی سرطان آندومتر |
title | بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک |
title_full | بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک |
title_fullStr | بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک |
title_full_unstemmed | بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک |
title_short | بررسی فراوانی پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک |
title_sort | بررسی فراوانی پروتئین p53 و bcl2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های کلینیکو پاتولوژیک |
topic | آنژیوژنز ایمنوهیستوشیمی سرطان آندومتر |
url | http://ijogi.mums.ac.ir/article_4392_07ea1f4cda37587e4704c0bd78451a81.pdf |
work_keys_str_mv | AT symạḵdkẖdạyạn brrsyfrạwạnyprwtỷynp53wbcl2wmyzạnậnzẖywzẖnzdrsrṭạnậndwmtrwạrtbạṭậnbạsẖạkẖṣhạyḵlynyḵwpạtwlwzẖyḵ AT nfyshtẖqfy brrsyfrạwạnyprwtỷynp53wbcl2wmyzạnậnzẖywzẖnzdrsrṭạnậndwmtrwạrtbạṭậnbạsẖạkẖṣhạyḵlynyḵwpạtwlwzẖyḵ AT ḵạmrạngẖfạrzạdgạn brrsyfrạwạnyprwtỷynp53wbcl2wmyzạnậnzẖywzẖnzdrsrṭạnậndwmtrwạrtbạṭậnbạsẖạkẖṣhạyḵlynyḵwpạtwlwzẖyḵ AT fạṭmhhmạyysẖạndyz brrsyfrạwạnyprwtỷynp53wbcl2wmyzạnậnzẖywzẖnzdrsrṭạnậndwmtrwạrtbạṭậnbạsẖạkẖṣhạyḵlynyḵwpạtwlwzẖyḵ AT ḥbybạllhạsmạʿyly brrsyfrạwạnyprwtỷynp53wbcl2wmyzạnậnzẖywzẖnzdrsrṭạnậndwmtrwạrtbạṭậnbạsẖạkẖṣhạyḵlynyḵwpạtwlwzẖyḵ AT sẖyryntrạby brrsyfrạwạnyprwtỷynp53wbcl2wmyzạnậnzẖywzẖnzdrsrṭạnậndwmtrwạrtbạṭậnbạsẖạkẖṣhạyḵlynyḵwpạtwlwzẖyḵ |