بررسی فلوریستیکی بخش‌های استپی منطقه حفاظت شده لیسار
بخش مرتعی منطقه حفاظت شده لیسار، با مساحتی در حدود 13500 هکتار، در قسمت شمال‌غربی رشته کوه تالش قرار دارد. نفوذ آب و هوای مرطوب خزری در شیب شرقی و آب و هوای سرد کوهستانی ایران- تورانی در شیب غربی سبب شکل‌گیری اشکال متنوعی از پوشش گیاهی شده است. براساس جمعآوری 1250 نمونه طی سالهای 87-1386، 542 گون...
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Agricultural Research, Education and Extension Organization
2013-02-01
|
| Series: | رستنی‌ها |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://rostaniha.areo.ir/article_101334_44311fc17743dd5748953468c60d0bb1.pdf |
| Summary: | بخش مرتعی منطقه حفاظت شده لیسار، با مساحتی در حدود 13500 هکتار، در قسمت شمال‌غربی رشته کوه تالش قرار دارد. نفوذ آب و هوای مرطوب خزری در شیب شرقی و آب و هوای سرد کوهستانی ایران- تورانی در شیب غربی سبب شکل‌گیری اشکال متنوعی از پوشش گیاهی شده است. براساس جمعآوری 1250 نمونه طی سالهای 87-1386، 542 گونه متعلق به 64 تیره و 270 جنس شناسایی گردید. تیره‌های کاسنیان، گندمیان و کلمیان و جنسهای <em>Astragalus</em>، <em>Silene</em>و <em>Potentilla</em> دارای بیشترین غنای گونهای هستند. فرم رویشی غالب گیاهان مربوط به همی‌کریپتوفیتها (51%) و به دنبال آن به ترتیب تروفیتها و کامهفیتها (21%) و (12%) است. جنس و گونههای انحصاری ایران و طبقات حفاظتی برای گونهها در منطقه براساس منابع فلوری و بر مبنای طبقه‌بندی IUCN مشخص گردید. بررسی کورلوژی گونهها نشان میدهد، بیشترین عناصر به ناحیه ایران- تورانی (41%) تعلق دارند. |
|---|---|
| ISSN: | 1608-4306 2423-6608 |