اثر مداخلة تمرین حرکتی بر کارکرد اجرایی و انعطاف شناختی پسران هشت تا 10 سالة دارای اختلال هماهنگی رشدی

<strong>اختلال هماهنگی رشدی</strong><strong>یکی از اختلال‌های شایع رشدی است که بر عملکرد تحصیلی و حرکتی تأثیر می‌‌گذارد. </strong><strong>در این مطالعه به بررسی اثر مداخلة تمرین‌های حرکتی بر کارکرد اجرایی و انعطاف شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پرداخته شده است. ای...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: سمیه نامدار طجری, رضا رستمی, منصوره مکبریان
Format: Article
Language:fas
Published: Sport Sciences Research Institute 2019-12-01
Series:رفتار حرکتی
Subjects:
Online Access:https://mbj.ssrc.ac.ir/article_1905_31870d050d52edc9fb54a08f423835e1.pdf
Description
Summary:<strong>اختلال هماهنگی رشدی</strong><strong>یکی از اختلال‌های شایع رشدی است که بر عملکرد تحصیلی و حرکتی تأثیر می‌‌گذارد. </strong><strong>در این مطالعه به بررسی اثر مداخلة تمرین‌های حرکتی بر کارکرد اجرایی و انعطاف شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پرداخته شده است. این پژوهش به روش نیمه‌تجربی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شده است. تعداد 18 کودک براساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلال‌های روانی نسخة چهارم، ازمیان دانش‌آموزان</strong><strong>پسر پایة دوم تا پایة چهارم دورة ابتدایی منطقة یک تهران غربال شدند. سپس، آن‌ها به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی (نُه نفر با میانگین سنی 39/1</strong><strong> ± </strong><strong>6/8) و کنترل (نُه نفر با میانگین سنی 15/1</strong><strong> ± </strong><strong>11/8) قرار گرفتند. در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، دو متغیر کارکرد اجرایی و انعطاف شناختی با استفاده از ابزار </strong><strong>VSX Assessment platform</strong><strong> اندازه‌گیری شدند. گروه</strong><strong>تجربی تمرین‌های حرکتی منتخب را به</strong><strong>‌</strong><strong>مدت 20 جلسة 75 دقیقه‌ای (سه جلسه در هفته) انجام دادند. از روش تحلیل کوواریانس برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. مقایسة پس‌آزمون گروه کنترل و تجربی نشان داد که کارکرد اجرایی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پس از مداخلة تمرینی بهبود معنادار داشته است ( </strong><strong>P = 0.021</strong><strong>)، اما در متغیر انعطاف شناختی تغییری معنادار مشاهده نشد ( </strong><strong>P = 0.193</strong><strong>). براساس نتایج پژوهش، احتمالاً تمرین‌های بدنی می‌توانند زیربنای شناختی رفتار حرکتی را بهبود دهند؛ بنابراین، باید گفت که مداخله‌های حرکتی راهی امن برای بهبود اختلال هماهنگی رشدی هستند.</strong>
ISSN:2538-273X
2538-5593