تاثیر تمرین استقامتی بر بیان miR-133 و ژنSRF عضلات اسکلتی تند و کند انقباض در رت های نر نژاد ویستار

<strong>زمینه </strong><strong>و </strong><strong>هدف</strong><strong>: </strong>عوامل  miR-133وSRF  در فرآیندهای مختلف سلولی درگیر می باشند، اما هنوز تأثیر تمرین استقامتی بر بیان آنها در عضلات تند و کند انقباض مشخص نشده است. هدف این تحقیق ارزیابی تاثی...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: راضیه رضایی, سعید شاکریان, مسعود نیکبخت, فرانک هادی
Format: Article
Language:fas
Published: University of Birjand 2018-12-01
Series:مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش
Subjects:
Online Access:http://jpsbs.birjand.ac.ir/article_1011_fbd3bbec54c6df04a19b02f42520aebd.pdf
Description
Summary:<strong>زمینه </strong><strong>و </strong><strong>هدف</strong><strong>: </strong>عوامل  miR-133وSRF  در فرآیندهای مختلف سلولی درگیر می باشند، اما هنوز تأثیر تمرین استقامتی بر بیان آنها در عضلات تند و کند انقباض مشخص نشده است. هدف این تحقیق ارزیابی تاثیر تمرین استقامتی بر بیان miR-133 و SRF عضلات تند و کند انقباض در رت‌های نر نژاد ویستار بود. <strong>روش </strong><strong>تحقیق</strong><strong>: </strong>در این مطالعه 14 رت با وزن 20±113 گرم (5 هفته سن داشتند) به مدت 4 هفته تحت شرایط کنترل شده، نگهداری شدند و بعد از دوره آشناسازی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی (7 سر رت در هر گروه) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه تمرین استقامتی 14 هفته ای، هفته ای 6 جلسه (که بتدریج به 60 دقیقه و سرعت 30 متر بر دقیقه رسید) را روی نوارگردان اجرا نمودند و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه، همراه با گروه کنترل تشریح شدند. سپس عضله کند انقباض (نعلی) و تند انقباض (بازکننده بلند انگشتان) آنها جدا شد. سطح بیان  miR-133و ژن SRF با استفاده از روش Real time-PCR اندازه گیری شدند<strong>. </strong>نتایج تحقیق با استفاده از آزمون آماری t تک نمونه و همبسته در سطح 0/01>p استخراج گردید. <strong>یافته </strong><strong>ها</strong><strong>: </strong>پس از 14 هفته تمرین استقامتی، بیان miR-133 عضله بازکننده بلند انگشتان گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری (0/001<strong>=</strong>p) کاهش پیدا کرد؛ اما بیان miR-133 عضله نعلی افزایش معنی‌داری (001/0<strong>=</strong>p) نشان داد. همچنین بیان  miR-133عضله بازکننده بلند انگشتان گروه تجربی نسبت به عضله نعلی همان گروه به طور معنی‌داری (0/001<strong>=</strong>p) کاهش و میزان بیان ژن SRF عضله بازکننده بلند انگشتان گروه تجربی به طور معنی داری (0/009<strong>=</strong>p) افزایش یافت.  اما بیان این ژن در عضله نعلی تغییر نکرد (0/05<strong><</strong>p). <strong>نتیجه </strong><strong>گیری</strong>: تمرین استقامتی باعث القاء تغییراتی در بیان miR-133  و ژن SRF متناسب با خصوصیات تارهای تند و کند انقباض می شود.
ISSN:2383-0182
2538-4694