تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها
هدف: مهمترین هدف مالی بنگاههای خصوصی، حداکثرسازی ثروت صاحبان سهام است. از طرفی، سیاستهای مالی شرکتی، بهعنوان ابزاری برای حداکثرسازی ثروت سهامداران استفاده میشود. سیاست سود تقسیمی، یکی از سیاستهای مالی است که در اختیار مدیران قرارد و در مدیریت بازار سرمایه شرکت، نقشی جدی بازی میکند. بررسی ارت...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
University of Tehran
2023-09-01
|
Series: | تحقیقات مالی |
Subjects: | |
Online Access: | https://jfr.ut.ac.ir/article_94419_03f89edf4cc095d4529064b558ee0462.pdf |
_version_ | 1797405053648109568 |
---|---|
author | حمیدرضا موذنی سعید فتحی |
author_facet | حمیدرضا موذنی سعید فتحی |
author_sort | حمیدرضا موذنی |
collection | DOAJ |
description | هدف: مهمترین هدف مالی بنگاههای خصوصی، حداکثرسازی ثروت صاحبان سهام است. از طرفی، سیاستهای مالی شرکتی، بهعنوان ابزاری برای حداکثرسازی ثروت سهامداران استفاده میشود. سیاست سود تقسیمی، یکی از سیاستهای مالی است که در اختیار مدیران قرارد و در مدیریت بازار سرمایه شرکت، نقشی جدی بازی میکند. بررسی ارتباط سود تقسیمی، بهعنوان سیاست مالی شرکتی و اجزای ریسک سیستماتیک نقدشوندگی برای کشف مسیر تأثیرگذاری آن بر این ریسک، هدف اصلی پژوهش حاضر است. در این رابطه، ریسکهای مختلف نقدشوندگی، بر اساس مدل با تجزیه کواریانس محاسبه شده و پس از آن، تأثیر تقسیم سود بر آن بررسی شده است.
روش: در این پژوهش معیار آمیهود، بهعنوان معیار نقدشوندگی و مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای تعدیلشده با نقدشوندگی، برای تفکیک اجزای ریسک نقدشوندگی، یعنی کوواریانس عدم نقدشوندگی سهام و عدم نقدشوندگی بازار، کوواریانس بازده سهام و عدم نقدشوندگی بازار و کوواریانس عدم نقدشوندگی سهام و بازده بازار استفاده شده است. بهکمک آزمون میانگین دو جامعه، بررسی شده است که آیا نقدشوندگی آمیهود و هر یک از ریسکهای آن در شرکتهای با سود تقسیمی بالا، از شرکتهای با سود تقسیمی پایین کمتر است یا خیر.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان میدهد که مطابق انتظار نظری، افزایش تقسیم سود روی کوواریانس بازده سهام و عدم نقدشوندگی بازار و کوواریانس عدم نقدشوندگی سهام و بازده بازار، ارتباط مستقیم و معناداری دارد؛ اما بر خلاف انتظارات نظری، کوواریانسهای عدم نقدشوندگی سهام و عدم نقدشوندگی بازار را افزایش میدهد. این یافته بدین معناست که سرمایهگذاران برای شرکتهای با سود تقسیمی بالا، خطر نقدشوندگی را کمتر ادراک میکنند یا به آن واکنش کمتری نشان میدهند و همچنان حاضرند سهام را با نرخ تنزیل کمتری خریداری کنند؛ اما شرکتهایی که سود تقسیمی کمتری دارند، بیشتر در معرض این نوع از ریسک قرار میگیرند و از این مسیر تقسیم سود کم باعث افزایش نرخ تنزیل و در نتیجه کاهش ارزش سهام میشود.
نتیجهگیری: افزایش سود تقسیمی میتواند بهعنوان ابزاری برای مدیریت ریسک نقدشوندگی سهام استفاده شود؛ اما مسیر تأثیرگذاری آن با توجه به شرایط بازار و سهام، از لحاظ بازده و نقدشوندگی باید در کانون توجه قرار گیرد؛ یعنی شرکتها در شرایط نقدشوندگی پایین یا رکود بازار، با تقسیم سود بیشتر، میتوانند بهترتیب بازده سهام و نقدشوندگی سهام را افزایش دهند؛ اما نمیتوانند در شرایط نقدشوندگی پایین بازار با این سیاست نقدشوندگی سهام را افزایش دهند. به بیان دیگر، زمانی که بازار از نظر نقدشوندگی وضعیت مطلوبی ندارد، تقسیم سود باعث افزایش تقاضا برای سهام و در نتیجه سهولت نقد کردن آن نمیشود. پس مدیران در این موقعیت نمیتوانند تقسیم سود را ابزار مدیریت بازار قرار دهند؛ اما در سایر معیارها این رابطه برقرار است و مدیران میتوانند از تقسیم سود برای افزایش بازده سهم در بازار رکودی و نقدناشونده یا افزایش نقدشوندگی سهم در بازار رکودی استفاده کنند. |
first_indexed | 2024-03-09T03:04:06Z |
format | Article |
id | doaj.art-879aa08ccd2040df9ee0f34069fbac68 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 1024-8153 2423-5377 |
language | fas |
last_indexed | 2024-03-09T03:04:06Z |
publishDate | 2023-09-01 |
publisher | University of Tehran |
record_format | Article |
series | تحقیقات مالی |
spelling | doaj.art-879aa08ccd2040df9ee0f34069fbac682023-12-04T09:15:49ZfasUniversity of Tehranتحقیقات مالی1024-81532423-53772023-09-0125341043210.22059/frj.2023.348773.100739294419تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسهاحمیدرضا موذنی0سعید فتحی1گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانهدف: مهمترین هدف مالی بنگاههای خصوصی، حداکثرسازی ثروت صاحبان سهام است. از طرفی، سیاستهای مالی شرکتی، بهعنوان ابزاری برای حداکثرسازی ثروت سهامداران استفاده میشود. سیاست سود تقسیمی، یکی از سیاستهای مالی است که در اختیار مدیران قرارد و در مدیریت بازار سرمایه شرکت، نقشی جدی بازی میکند. بررسی ارتباط سود تقسیمی، بهعنوان سیاست مالی شرکتی و اجزای ریسک سیستماتیک نقدشوندگی برای کشف مسیر تأثیرگذاری آن بر این ریسک، هدف اصلی پژوهش حاضر است. در این رابطه، ریسکهای مختلف نقدشوندگی، بر اساس مدل با تجزیه کواریانس محاسبه شده و پس از آن، تأثیر تقسیم سود بر آن بررسی شده است. روش: در این پژوهش معیار آمیهود، بهعنوان معیار نقدشوندگی و مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای تعدیلشده با نقدشوندگی، برای تفکیک اجزای ریسک نقدشوندگی، یعنی کوواریانس عدم نقدشوندگی سهام و عدم نقدشوندگی بازار، کوواریانس بازده سهام و عدم نقدشوندگی بازار و کوواریانس عدم نقدشوندگی سهام و بازده بازار استفاده شده است. بهکمک آزمون میانگین دو جامعه، بررسی شده است که آیا نقدشوندگی آمیهود و هر یک از ریسکهای آن در شرکتهای با سود تقسیمی بالا، از شرکتهای با سود تقسیمی پایین کمتر است یا خیر. یافتهها: نتایج پژوهش نشان میدهد که مطابق انتظار نظری، افزایش تقسیم سود روی کوواریانس بازده سهام و عدم نقدشوندگی بازار و کوواریانس عدم نقدشوندگی سهام و بازده بازار، ارتباط مستقیم و معناداری دارد؛ اما بر خلاف انتظارات نظری، کوواریانسهای عدم نقدشوندگی سهام و عدم نقدشوندگی بازار را افزایش میدهد. این یافته بدین معناست که سرمایهگذاران برای شرکتهای با سود تقسیمی بالا، خطر نقدشوندگی را کمتر ادراک میکنند یا به آن واکنش کمتری نشان میدهند و همچنان حاضرند سهام را با نرخ تنزیل کمتری خریداری کنند؛ اما شرکتهایی که سود تقسیمی کمتری دارند، بیشتر در معرض این نوع از ریسک قرار میگیرند و از این مسیر تقسیم سود کم باعث افزایش نرخ تنزیل و در نتیجه کاهش ارزش سهام میشود. نتیجهگیری: افزایش سود تقسیمی میتواند بهعنوان ابزاری برای مدیریت ریسک نقدشوندگی سهام استفاده شود؛ اما مسیر تأثیرگذاری آن با توجه به شرایط بازار و سهام، از لحاظ بازده و نقدشوندگی باید در کانون توجه قرار گیرد؛ یعنی شرکتها در شرایط نقدشوندگی پایین یا رکود بازار، با تقسیم سود بیشتر، میتوانند بهترتیب بازده سهام و نقدشوندگی سهام را افزایش دهند؛ اما نمیتوانند در شرایط نقدشوندگی پایین بازار با این سیاست نقدشوندگی سهام را افزایش دهند. به بیان دیگر، زمانی که بازار از نظر نقدشوندگی وضعیت مطلوبی ندارد، تقسیم سود باعث افزایش تقاضا برای سهام و در نتیجه سهولت نقد کردن آن نمیشود. پس مدیران در این موقعیت نمیتوانند تقسیم سود را ابزار مدیریت بازار قرار دهند؛ اما در سایر معیارها این رابطه برقرار است و مدیران میتوانند از تقسیم سود برای افزایش بازده سهم در بازار رکودی و نقدناشونده یا افزایش نقدشوندگی سهم در بازار رکودی استفاده کنند.https://jfr.ut.ac.ir/article_94419_03f89edf4cc095d4529064b558ee0462.pdfسیاست تقسیم سودریسک نقدشوندگیمدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای تعدیلشده با نقدشوندگی |
spellingShingle | حمیدرضا موذنی سعید فتحی تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها تحقیقات مالی سیاست تقسیم سود ریسک نقدشوندگی مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای تعدیلشده با نقدشوندگی |
title | تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها |
title_full | تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها |
title_fullStr | تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها |
title_full_unstemmed | تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها |
title_short | تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها |
title_sort | تأثیر سیاست تقسیم سود بر اجزای ریسک نقدشوندگی مبتنی بر تجزیه کوواریانسها |
topic | سیاست تقسیم سود ریسک نقدشوندگی مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای تعدیلشده با نقدشوندگی |
url | https://jfr.ut.ac.ir/article_94419_03f89edf4cc095d4529064b558ee0462.pdf |
work_keys_str_mv | AT ḥmydrḍạmwdẖny tạtẖyrsyạsttqsymswdbrạjzạyrysḵnqdsẖwndgymbtnybrtjzyhḵwwạryạnshạ AT sʿydftḥy tạtẖyrsyạsttqsymswdbrạjzạyrysḵnqdsẖwndgymbtnybrtjzyhḵwwạryạnshạ |