سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز

مقدمه: دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز و شایع‌ترین علت پلی نوروپاتی محیطی است. معاینه‌ی بالینی و الکترونوروگرافی ارزش بسیاری در تشخیص زودرس و جلوگیری از عوارض ناتوان‌کننده‌ی نوروپاتی دارند. هدف از این مطالعه بررسی یافته‌های الکترونوروگرافی در بیماران دیابتی بود. روش‌ها: مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی ح...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Saeid Khosrawi, Shila Haghighat, Eiman Shayegannia
Format: Article
Language:fas
Published: Isfahan University of Medical Sciences 2011-04-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/643
_version_ 1797762269576167424
author Saeid Khosrawi
Shila Haghighat
Eiman Shayegannia
author_facet Saeid Khosrawi
Shila Haghighat
Eiman Shayegannia
author_sort Saeid Khosrawi
collection DOAJ
description مقدمه: دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز و شایع‌ترین علت پلی نوروپاتی محیطی است. معاینه‌ی بالینی و الکترونوروگرافی ارزش بسیاری در تشخیص زودرس و جلوگیری از عوارض ناتوان‌کننده‌ی نوروپاتی دارند. هدف از این مطالعه بررسی یافته‌های الکترونوروگرافی در بیماران دیابتی بود. روش‌ها: مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی 103 بیمار دیابتی که جهت انجام تست‌های الکترونوروگرافی به یک کلینیک خصوصی مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. همه‌ی بیماران تحت معاینه‌ی نورولوژیک و الکترونوروگرافی سه عصب حرکتی مدیان، پرونئال عمقی و تیبیال و سه عصب حسی مدیان، پرونئال سطحی و سورال قرارگرفتند. در هر عصب سرعت هدایت عصب، تأخیر انتهایی و ارتفاع موج اندازه‌گیری شد. رفلکس H در هر دو پا در عضله‌ی سولئوس اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: 30 نفر از افراد تحت مطالعه مبتلا به دیابت نوع I و 73 نفر مبتلا به نوع II بودند. 82 نفر  مبتلا به نوروپاتی محیطی بودند. با افزایش مدت زمان بیماری، میزان بروز نوروپاتی نیز افزایش داشت. بیشترین شکایت بیماران احساس خواب‌رفتگی و گزگز شدن اندام‌ها (72 درصد) و بیشترین یافته‌ی بالینی کاهش رفلکس مچ پا (94 درصد) و حساس‌ترین پارامتر تشخیصی غیرطبیعی بودن رفلکس H (در 6/92 درصد) بود. به طور کلی پارامتر ارتفاع نسبت به تأخیر انتهایی حساسیت بیشتری داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه، تست‌های الکترونوروگرافی به خصوص پارامترهای سرعت هدایت عصبی شاخص‌های با ارزشی در تشخیص نوروپاتی دیابتی هستند. واژگان کلیدی: دیابت، نوروپاتی محیطی، الكترونوروگرافی.
first_indexed 2024-03-12T19:24:55Z
format Article
id doaj.art-88dfe82055b34d7e82ba48acdf4ee1ca
institution Directory Open Access Journal
issn 1027-7595
1735-854X
language fas
last_indexed 2024-03-12T19:24:55Z
publishDate 2011-04-01
publisher Isfahan University of Medical Sciences
record_format Article
series مجله دانشکده پزشکی اصفهان
spelling doaj.art-88dfe82055b34d7e82ba48acdf4ee1ca2023-08-02T04:54:47ZfasIsfahan University of Medical Sciencesمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75951735-854X2011-04-0129129165171626سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوزSaeid Khosrawi0Shila Haghighat1Eiman Shayegannia2Associate Professor, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.Resident, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.Resident, Department of Pathology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.مقدمه: دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز و شایع‌ترین علت پلی نوروپاتی محیطی است. معاینه‌ی بالینی و الکترونوروگرافی ارزش بسیاری در تشخیص زودرس و جلوگیری از عوارض ناتوان‌کننده‌ی نوروپاتی دارند. هدف از این مطالعه بررسی یافته‌های الکترونوروگرافی در بیماران دیابتی بود. روش‌ها: مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی 103 بیمار دیابتی که جهت انجام تست‌های الکترونوروگرافی به یک کلینیک خصوصی مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. همه‌ی بیماران تحت معاینه‌ی نورولوژیک و الکترونوروگرافی سه عصب حرکتی مدیان، پرونئال عمقی و تیبیال و سه عصب حسی مدیان، پرونئال سطحی و سورال قرارگرفتند. در هر عصب سرعت هدایت عصب، تأخیر انتهایی و ارتفاع موج اندازه‌گیری شد. رفلکس H در هر دو پا در عضله‌ی سولئوس اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: 30 نفر از افراد تحت مطالعه مبتلا به دیابت نوع I و 73 نفر مبتلا به نوع II بودند. 82 نفر  مبتلا به نوروپاتی محیطی بودند. با افزایش مدت زمان بیماری، میزان بروز نوروپاتی نیز افزایش داشت. بیشترین شکایت بیماران احساس خواب‌رفتگی و گزگز شدن اندام‌ها (72 درصد) و بیشترین یافته‌ی بالینی کاهش رفلکس مچ پا (94 درصد) و حساس‌ترین پارامتر تشخیصی غیرطبیعی بودن رفلکس H (در 6/92 درصد) بود. به طور کلی پارامتر ارتفاع نسبت به تأخیر انتهایی حساسیت بیشتری داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه، تست‌های الکترونوروگرافی به خصوص پارامترهای سرعت هدایت عصبی شاخص‌های با ارزشی در تشخیص نوروپاتی دیابتی هستند. واژگان کلیدی: دیابت، نوروپاتی محیطی، الكترونوروگرافی.http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/643Diabetes MellitusPeripheral NeuropathyElectroneurography
spellingShingle Saeid Khosrawi
Shila Haghighat
Eiman Shayegannia
سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Diabetes Mellitus
Peripheral Neuropathy
Electroneurography
title سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
title_full سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
title_fullStr سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
title_full_unstemmed سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
title_short سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
title_sort سرعت هدایت اعصاب محیطی حسی و حرکتی در بیماران دیابتی ارجاعی به کلینیک الکترودیاگنوز
topic Diabetes Mellitus
Peripheral Neuropathy
Electroneurography
url http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/643
work_keys_str_mv AT saeidkhosrawi srʿthdạytạʿṣạbmḥyṭyḥsywḥrḵtydrbymạrạndyạbtyạrjạʿybhḵlynyḵạlḵtrwdyạgnwz
AT shilahaghighat srʿthdạytạʿṣạbmḥyṭyḥsywḥrḵtydrbymạrạndyạbtyạrjạʿybhḵlynyḵạlḵtrwdyạgnwz
AT eimanshayegannia srʿthdạytạʿṣạbmḥyṭyḥsywḥrḵtydrbymạrạndyạbtyạrjạʿybhḵlynyḵạlḵtrwdyạgnwz