ابزار بصری مینیمال، نقد ماکسیمال: پژوهشی بر رویکرد انتقادی هنر دانیل بورن
دانیل بورِن، یکی از هنرمندان تجسمی مطرح فرانسوی در عرصه بینالمللی هنر است. او فعالیت خود را از اواخر دهه شصت میلادی آغاز و در طول بیش از چهل سال فعالیت هنری تنها به عنصر تجسمی سادهای اکتفا کرد، که عبارت از نوارهای عمودی متناوب سفید و رنگی است. برخلاف این رویکرد مینیمالیستی، هنر بورن با ابعاد بسیار...
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Alzahra University
2020-11-01
|
| Series: | Jilvah-i hunar |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jjhjor.alzahra.ac.ir/article_5226_9b44de22cb56b0de5eeef5b7b9628d63.pdf |
| Summary: | دانیل بورِن، یکی از هنرمندان تجسمی مطرح فرانسوی در عرصه بینالمللی هنر است. او فعالیت خود را از اواخر دهه شصت میلادی آغاز و در طول بیش از چهل سال فعالیت هنری تنها به عنصر تجسمی سادهای اکتفا کرد، که عبارت از نوارهای عمودی متناوب سفید و رنگی است. برخلاف این رویکرد مینیمالیستی، هنر بورن با ابعاد بسیار متنوعی از دنیای هنر برخورد داشته و در مقابل تعدادی از مهمترین نهادهای هنری، هم‌چون موزهها و ساز و کارهای مالی هنر، موضع گیری انتقادی داشته است. وجه اصلی هنر او، مداخله در مکان با آفرینش اثری هنری است که مخاطب را به نسبت فضای نمایش در موقعیتی پرسشگرانه قرار میدهد. اثر بورن غالبا با تحمیل خود و عدول از قواعد مکان، نیروهایی بیرونی(اقتصادی، هنری، سیاسی، اجتماعی،...) را به نمایش میگذارد که دنیای ما را شکل میدهند. پرسش اصلی مقاله پیش رو، وجه انتقادی هنر بورن را هدف گرفته است و در این راستا، پرسش‌هایی در مورد ارتباط اثر با مکان و نحوه به نمایش درآمدن آن، جایگاه مخاطب در رابطه با اثر هنری و هم‌چنین، نحوه حضور او در مکان در رابطه با معماری، طرح مینماید. این پژوهش با طرح مفاهیم اصلی هنر بورن، با رویکردی تحلیلی به ابعاد انتقادی مهم آن پرداخته و سعی در نشان دادن جنبههای متنوع کارکرد عناصر هنر او و تاثیراتش دارد. نتیجه پژوهش، بر گفتمانهای انتقادی حاصل از کنشهای هنرمند بحث میکند؛ که با تغییر کارکرد یا تحمیل فرایندهایی به اثر، به‌وضوح در جهت به چالش کشیدن عملکرد نهادهای(فرهنگی، عمومی، اقتصادی،...) نمایش آثار هنری، حرکت میکند. |
|---|---|
| ISSN: | 1607-9868 2538-256X |