از گرهی نقشی تا ساخت مجهول
پژوهش حاضر به بررسی چگونگی شکل گیری جمله های مجهول در زبان فارسی، بر پایة نظریة پادتقارن پویا (Moro, 2000) و با روش کیفی می‌پردازد تا عامل به وجود آمدن این جمله‌ها را از دیدگاهی متفاوت مورد بررسی قرار داده و تبیین نماید. در این مقاله نشان داده می‌شود آن‌چه به ساخت مجهول معروف است، فرآوردة جانبی...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Alzahra University
2018-08-01
|
| Series: | زبان پژوهی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://jlr.alzahra.ac.ir/article_2774_477ae35bb571867b2b14298dfaf88518.pdf |
| _version_ | 1811266594196684800 |
|---|---|
| author | احمدرضا شریفی پورشیرازی |
| author_facet | احمدرضا شریفی پورشیرازی |
| author_sort | احمدرضا شریفی پورشیرازی |
| collection | DOAJ |
| description | پژوهش حاضر به بررسی چگونگی شکل گیری جمله های مجهول در زبان فارسی، بر پایة نظریة پادتقارن پویا (Moro, 2000) و با روش کیفی می‌پردازد تا عامل به وجود آمدن این جمله‌ها را از دیدگاهی متفاوت مورد بررسی قرار داده و تبیین نماید. در این مقاله نشان داده می‌شود آن‌چه به ساخت مجهول معروف است، فرآوردة جانبیِ گرهی نقشی، با عنوان گرة جهت با مشخصة [مجهول] است. گرة جهت، یک گروه کُنادی را به عنوان متمم خود انتخاب کرده و مشخصة [ف. تصریفِ] گروهِ فعلی سبک را به صورت مجهول، ارزش‌دار میکند. در صورتی که این گره، با یکی از فعل‌های شدن، گشتن، آمدن و رفتن، پُر شده باشد؛ فعل به صورت اسم مفعول بازنمود مییابد. بر این مبنا، فعل «شدن» نمیتواند عامل مؤثری در شکلگیری یا عدمِ شکلگیری جمله‌های مجهول به شمار آید، بلکه این فعل، صرفاً یک نمود آوایی است برای گرهی نقشی با مشخصة [مجهول]. همچنین با توسل به فرضیة یوتا، نشان می‌دهیم که حضور کنش‌گر در جمله‌های مجهول از آنجا ناشی می‌شود که یگ گروه حرفِ تعریف در جایگاه مشخص‌گر گروه فعلیِ سبک و پیش از ادغام آن گروه فعلی با گروه کُنادی، ادغام شده‌است. |
| first_indexed | 2024-04-12T20:45:04Z |
| format | Article |
| id | doaj.art-8b5cfeca1b3948c28e5d2145e1c5bc66 |
| institution | Directory Open Access Journal |
| issn | 2008-8833 2538-1989 |
| language | fas |
| last_indexed | 2024-04-12T20:45:04Z |
| publishDate | 2018-08-01 |
| publisher | Alzahra University |
| record_format | Article |
| series | زبان پژوهی |
| spelling | doaj.art-8b5cfeca1b3948c28e5d2145e1c5bc662022-12-22T03:17:17ZfasAlzahra Universityزبان پژوهی2008-88332538-19892018-08-01102720122110.22051/jlr.2017.13375.12602774از گرهی نقشی تا ساخت مجهولاحمدرضا شریفی پورشیرازی0دانشگاه شیرازپژوهش حاضر به بررسی چگونگی شکل گیری جمله های مجهول در زبان فارسی، بر پایة نظریة پادتقارن پویا (Moro, 2000) و با روش کیفی می‌پردازد تا عامل به وجود آمدن این جمله‌ها را از دیدگاهی متفاوت مورد بررسی قرار داده و تبیین نماید. در این مقاله نشان داده می‌شود آن‌چه به ساخت مجهول معروف است، فرآوردة جانبیِ گرهی نقشی، با عنوان گرة جهت با مشخصة [مجهول] است. گرة جهت، یک گروه کُنادی را به عنوان متمم خود انتخاب کرده و مشخصة [ف. تصریفِ] گروهِ فعلی سبک را به صورت مجهول، ارزش‌دار میکند. در صورتی که این گره، با یکی از فعل‌های شدن، گشتن، آمدن و رفتن، پُر شده باشد؛ فعل به صورت اسم مفعول بازنمود مییابد. بر این مبنا، فعل «شدن» نمیتواند عامل مؤثری در شکلگیری یا عدمِ شکلگیری جمله‌های مجهول به شمار آید، بلکه این فعل، صرفاً یک نمود آوایی است برای گرهی نقشی با مشخصة [مجهول]. همچنین با توسل به فرضیة یوتا، نشان می‌دهیم که حضور کنش‌گر در جمله‌های مجهول از آنجا ناشی می‌شود که یگ گروه حرفِ تعریف در جایگاه مشخص‌گر گروه فعلیِ سبک و پیش از ادغام آن گروه فعلی با گروه کُنادی، ادغام شده‌است.http://jlr.alzahra.ac.ir/article_2774_477ae35bb571867b2b14298dfaf88518.pdfمجهولگرهِ نقشیپادتقارنپویاگروه کُنادیفرضیة یوتا |
| spellingShingle | احمدرضا شریفی پورشیرازی از گرهی نقشی تا ساخت مجهول زبان پژوهی مجهول گرهِ نقشی پادتقارنپویا گروه کُنادی فرضیة یوتا |
| title | از گرهی نقشی تا ساخت مجهول |
| title_full | از گرهی نقشی تا ساخت مجهول |
| title_fullStr | از گرهی نقشی تا ساخت مجهول |
| title_full_unstemmed | از گرهی نقشی تا ساخت مجهول |
| title_short | از گرهی نقشی تا ساخت مجهول |
| title_sort | از گرهی نقشی تا ساخت مجهول |
| topic | مجهول گرهِ نقشی پادتقارنپویا گروه کُنادی فرضیة یوتا |
| url | http://jlr.alzahra.ac.ir/article_2774_477ae35bb571867b2b14298dfaf88518.pdf |
| work_keys_str_mv | AT ạḥmdrḍạsẖryfypwrsẖyrạzy ạzgrhynqsẖytạsạkẖtmjhwl |