Summary: | W latach 2004-2005 przeprowadzono eksperyment wazonowy, w którym badano wpływ zróznicowania roslinnosci oraz obecności dżdżownic glebowych na zespoły skoczogonek. Porównano dwa typy upraw trawiastych: monokultura kostrzewy czerwonej Festuca rubra L. oraz trawiasta uprawa wielogatunkowa (mieszanka 8 gatunków traw). Ponadto w każdej z upraw zbadano wpływ obecności dżdżownic należących do gatunku Aporrectodea caliginosa (Sav.). W maju 2004 roku doświadczalne wazony obsiano po połowie kostrzewą czerwoną oraz mieszanką traw. W lipcu 2005 roku do połowy wazonów z każdej uprawy wprowadzono dzdzownice, po 6 osobników, co odpowiada średniemu zagęszczeniu 200 osobników na metr kwadratowy w środowisku naturalnym.
Próby glebowe pobrano na głębokości: 0-5 cm, 5-10 cm, 10-15 cm i 15-20 cm, przed wprowadzeniem dżdżownic oraz po 60, 120 and 180 dniach od wprowadzenia dżdżownic. Wykazano, że warstwa gleby (test Kruskala-Wallisa: N=432, H=18.25, P=0.0004), róznorodność traw (N=432, H=14.59, P=0.0001) oraz sezon (N=432, H=24.24, P=0.0000) miały istotny wpływ na zagęszczenie zespołów skoczogonek niezależnie od obecności dżdżownic (N=432, H=1.99, P=0.16). Ogółem stwierdzono 18 gatunków skoczogonek, a ich liczebności w wierzchniej warstwie gleby były istotnie wyższe niż w wastwach głębszych. Najliczniej występowały gatunki Proisotomodes bipunctatus i Isotomodes productus.
|