Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy

Ciało migdałowate jest parzystą strukturą podkorową zlokalizowaną w płatach skroniowych mózgu. Struktura ta wzbudza zainteresowanie badaczy ze względu na jej związek z emocjami i procesami uczenia się. Badania z udziałem zwierząt sugerują, że grupy jąder znajdujące się w różnych częściach ciała migd...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Krzysztof Bielski, Marcel Falkiewicz, Emilia Kolada, Iwona Szatkowska
Format: Article
Language:English
Published: Medical Communications Sp. z o.o. 2016-12-01
Series:Aktualności Neurologiczne
Subjects:
Online Access:http://neurologia.com.pl/index.php/wydawnictwa/2016-vol-16-no-4/metody-przyzyciowego-in-vivo-okreslania-organizacji-ciala-migdalowatego-u-ludzi-aktualny-stan-wiedzy?aid=903
_version_ 1818194205982326784
author Krzysztof Bielski
Marcel Falkiewicz
Emilia Kolada
Iwona Szatkowska
author_facet Krzysztof Bielski
Marcel Falkiewicz
Emilia Kolada
Iwona Szatkowska
author_sort Krzysztof Bielski
collection DOAJ
description Ciało migdałowate jest parzystą strukturą podkorową zlokalizowaną w płatach skroniowych mózgu. Struktura ta wzbudza zainteresowanie badaczy ze względu na jej związek z emocjami i procesami uczenia się. Badania z udziałem zwierząt sugerują, że grupy jąder znajdujące się w różnych częściach ciała migdałowatego są elementami odrębnych sieci neuronowych i mogą pełnić odmienne funkcje w procesach emocjonalnych i poznawczych. Część autorów dochodzi wręcz do wniosku, że ciało migdałowate zostało uznane za jedną strukturę wyłącznie z powodu bliskiego położenia grup jąder. Zweryfikowanie tej hipotezy w odniesieniu do ludzi jest bardzo trudne, ponieważ do niedawna wyodrębnienie części ciała migdałowatego w ludzkim mózgu było możliwe jedynie dzięki badaniom anatomicznym wykonywanym pośmiertnie. Dopiero w ostatnich latach, za pomocą technik rezonansu magnetycznego, podjęto próby określenia części ciała migdałowatego na podstawie strukturalnych i funkcjonalnych połączeń z innymi obszarami mózgu. Dotychczas przeprowadzono nieliczne badania dotyczące tego zagadnienia, jednak ich wyniki nie są spójne – ani pod względem liczby wyodrębnionych części, ani pod względem ich lokalizacji. Przyczyn otrzymywania niejednoznacznych wyników można upatrywać w stosowaniu różnych metod określania połączeń, w różnych parametrach akwizycji danych oraz w posługiwaniu się różnymi technikami analizy, przede wszystkim zaś w  wykorzystywaniu różnych algorytmów grupujących. Przyszłe badania powinny zatem koncentrować się na opracowaniu jak najbardziej wiarygodnego sposobu wyróżniania części ciała migdałowatego, który pozwoliłby na jednoznaczne ich zidentyfikowanie. Tylko wtedy możliwe będzie pełne poznanie funkcjonalnej organizacji ciała migdałowatego u ludzi.
first_indexed 2024-12-12T00:58:36Z
format Article
id doaj.art-8cb399b55bdf455680a96aa4639d035f
institution Directory Open Access Journal
issn 1641-9227
2451-0696
language English
last_indexed 2024-12-12T00:58:36Z
publishDate 2016-12-01
publisher Medical Communications Sp. z o.o.
record_format Article
series Aktualności Neurologiczne
spelling doaj.art-8cb399b55bdf455680a96aa4639d035f2022-12-22T00:43:48ZengMedical Communications Sp. z o.o.Aktualności Neurologiczne1641-92272451-06962016-12-0116418719310.15557/AN.2016.0024Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzyKrzysztof Bielski0Marcel Falkiewicz1Emilia Kolada2Iwona Szatkowska3Pracownia Psychofizjologii, Zakład Neurofizjologii, Instytut Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, Warszawa, PolskaMax Planck Research Group for Neuroanatomy & Connectivity, Max Planck Institute for Human Cognitive and Brain Sciences, Leipzig, GermanyPracownia Psychofizjologii, Zakład Neurofizjologii, Instytut Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, Warszawa, PolskaPracownia Psychofizjologii, Zakład Neurofizjologii, Instytut Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, Warszawa, PolskaCiało migdałowate jest parzystą strukturą podkorową zlokalizowaną w płatach skroniowych mózgu. Struktura ta wzbudza zainteresowanie badaczy ze względu na jej związek z emocjami i procesami uczenia się. Badania z udziałem zwierząt sugerują, że grupy jąder znajdujące się w różnych częściach ciała migdałowatego są elementami odrębnych sieci neuronowych i mogą pełnić odmienne funkcje w procesach emocjonalnych i poznawczych. Część autorów dochodzi wręcz do wniosku, że ciało migdałowate zostało uznane za jedną strukturę wyłącznie z powodu bliskiego położenia grup jąder. Zweryfikowanie tej hipotezy w odniesieniu do ludzi jest bardzo trudne, ponieważ do niedawna wyodrębnienie części ciała migdałowatego w ludzkim mózgu było możliwe jedynie dzięki badaniom anatomicznym wykonywanym pośmiertnie. Dopiero w ostatnich latach, za pomocą technik rezonansu magnetycznego, podjęto próby określenia części ciała migdałowatego na podstawie strukturalnych i funkcjonalnych połączeń z innymi obszarami mózgu. Dotychczas przeprowadzono nieliczne badania dotyczące tego zagadnienia, jednak ich wyniki nie są spójne – ani pod względem liczby wyodrębnionych części, ani pod względem ich lokalizacji. Przyczyn otrzymywania niejednoznacznych wyników można upatrywać w stosowaniu różnych metod określania połączeń, w różnych parametrach akwizycji danych oraz w posługiwaniu się różnymi technikami analizy, przede wszystkim zaś w  wykorzystywaniu różnych algorytmów grupujących. Przyszłe badania powinny zatem koncentrować się na opracowaniu jak najbardziej wiarygodnego sposobu wyróżniania części ciała migdałowatego, który pozwoliłby na jednoznaczne ich zidentyfikowanie. Tylko wtedy możliwe będzie pełne poznanie funkcjonalnej organizacji ciała migdałowatego u ludzi.http://neurologia.com.pl/index.php/wydawnictwa/2016-vol-16-no-4/metody-przyzyciowego-in-vivo-okreslania-organizacji-ciala-migdalowatego-u-ludzi-aktualny-stan-wiedzy?aid=903ciało migdałowatefunkcjonalny rezonans magnetycznyobrazowanie tensora dyfuzjianaliza skupień
spellingShingle Krzysztof Bielski
Marcel Falkiewicz
Emilia Kolada
Iwona Szatkowska
Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy
Aktualności Neurologiczne
ciało migdałowate
funkcjonalny rezonans magnetyczny
obrazowanie tensora dyfuzji
analiza skupień
title Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy
title_full Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy
title_fullStr Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy
title_full_unstemmed Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy
title_short Metody przyżyciowego (in vivo) określania organizacji ciała migdałowatego u ludzi – aktualny stan wiedzy
title_sort metody przyzyciowego in vivo okreslania organizacji ciala migdalowatego u ludzi aktualny stan wiedzy
topic ciało migdałowate
funkcjonalny rezonans magnetyczny
obrazowanie tensora dyfuzji
analiza skupień
url http://neurologia.com.pl/index.php/wydawnictwa/2016-vol-16-no-4/metody-przyzyciowego-in-vivo-okreslania-organizacji-ciala-migdalowatego-u-ludzi-aktualny-stan-wiedzy?aid=903
work_keys_str_mv AT krzysztofbielski metodyprzyzyciowegoinvivookreslaniaorganizacjiciałamigdałowategouludziaktualnystanwiedzy
AT marcelfalkiewicz metodyprzyzyciowegoinvivookreslaniaorganizacjiciałamigdałowategouludziaktualnystanwiedzy
AT emiliakolada metodyprzyzyciowegoinvivookreslaniaorganizacjiciałamigdałowategouludziaktualnystanwiedzy
AT iwonaszatkowska metodyprzyzyciowegoinvivookreslaniaorganizacjiciałamigdałowategouludziaktualnystanwiedzy