Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega

Existen diversos traballos descritivos dos sons fricativos da lingua galega, pero hai poucos e parciais que examinen as propiedades acústicas que caracterizan eses sons. No presente estudo exploráronse os parámetros acústicos dos sons que realizan os fonemas f T s s°  S en cinco zonas de Galicia[1]...

Full description

Bibliographic Details
Format: Article
Language:Catalan
Published: Universitat de Barcelona 2014-05-01
Series:Estudios de Fonética Experimental
Subjects:
Online Access:http://revistes.ub.edu/index.php/experimentalphonetics/article/view/44165
_version_ 1797383403827363840
collection DOAJ
description Existen diversos traballos descritivos dos sons fricativos da lingua galega, pero hai poucos e parciais que examinen as propiedades acústicas que caracterizan eses sons. No presente estudo exploráronse os parámetros acústicos dos sons que realizan os fonemas f T s s°  S en cinco zonas de Galicia[1] nas que se gravaron cinco mulleres e cinco homes que pronunciaron palabras habituais da lingua. A investigación deseñouse a partir dos fonemas do nivel estándar da lingua f T s s° S e levouse a cabo en cinco zonas de Galicia nas que hai falas con oposición s T ou s° T, e falas con ausencia de T. As análises centráronse na forma do espectro onde se mediron frecuencia, intensidade e amplo de banda dos picos. Tamén se considerou obxecto de análise a frecuencia de comezo do ruído, a duración da fricativa e a intensidade relativa vogal-consoante. As emisións dos falantes correspondentes a f T s s°  S foron clasificadas en grupos; así [f] [T] [S] recollen toda a variedade espectral perceptivamente identificada coas consoantes fricativas labiodental, dental non sibilante e sibilante postalveolar respectivamente. Os casos de s s°, cun volume moito maior no presente estudo debido ás zonas de seseo e ás marxes silábicas nas que aparecen, puidéronse clasificar nos conxuntos [s1] [s2] [s3][2] establecendo como criterio básico de agrupación a relevancia do pico espectral de maior intensidade. O contacto con vogal labializada revelouse decisivo en cambios de configuración da forma espectral, sobre todo nas sibilantes. As diferenzas na forma do espectro inducen a pensar en cambios na articulación do son fricativo, que se poderían dar tanto na zona de aproximación dos articuladores coma na parte da lingua que intervén. [1] Este traballo é un extracto da tese de doutoramento da autora. [2] Etiquetamos entre claudátors os grupos de sons [s1] [s2] [s3] para indicar que constitúen conxuntos de realizacións fonéticas.
first_indexed 2024-03-08T21:20:27Z
format Article
id doaj.art-8cb7011b81de4bbab21d6af211c16be4
institution Directory Open Access Journal
issn 1575-5533
2385-3573
language Catalan
last_indexed 2024-03-08T21:20:27Z
publishDate 2014-05-01
publisher Universitat de Barcelona
record_format Article
series Estudios de Fonética Experimental
spelling doaj.art-8cb7011b81de4bbab21d6af211c16be42023-12-21T11:49:41ZcatUniversitat de BarcelonaEstudios de Fonética Experimental1575-55332385-35732014-05-0123Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega Existen diversos traballos descritivos dos sons fricativos da lingua galega, pero hai poucos e parciais que examinen as propiedades acústicas que caracterizan eses sons. No presente estudo exploráronse os parámetros acústicos dos sons que realizan os fonemas f T s s°  S en cinco zonas de Galicia[1] nas que se gravaron cinco mulleres e cinco homes que pronunciaron palabras habituais da lingua. A investigación deseñouse a partir dos fonemas do nivel estándar da lingua f T s s° S e levouse a cabo en cinco zonas de Galicia nas que hai falas con oposición s T ou s° T, e falas con ausencia de T. As análises centráronse na forma do espectro onde se mediron frecuencia, intensidade e amplo de banda dos picos. Tamén se considerou obxecto de análise a frecuencia de comezo do ruído, a duración da fricativa e a intensidade relativa vogal-consoante. As emisións dos falantes correspondentes a f T s s°  S foron clasificadas en grupos; así [f] [T] [S] recollen toda a variedade espectral perceptivamente identificada coas consoantes fricativas labiodental, dental non sibilante e sibilante postalveolar respectivamente. Os casos de s s°, cun volume moito maior no presente estudo debido ás zonas de seseo e ás marxes silábicas nas que aparecen, puidéronse clasificar nos conxuntos [s1] [s2] [s3][2] establecendo como criterio básico de agrupación a relevancia do pico espectral de maior intensidade. O contacto con vogal labializada revelouse decisivo en cambios de configuración da forma espectral, sobre todo nas sibilantes. As diferenzas na forma do espectro inducen a pensar en cambios na articulación do son fricativo, que se poderían dar tanto na zona de aproximación dos articuladores coma na parte da lingua que intervén. [1] Este traballo é un extracto da tese de doutoramento da autora. [2] Etiquetamos entre claudátors os grupos de sons [s1] [s2] [s3] para indicar que constitúen conxuntos de realizacións fonéticas. http://revistes.ub.edu/index.php/experimentalphonetics/article/view/44165fricativasfonética acústicafonética articulatoria
spellingShingle Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega
Estudios de Fonética Experimental
fricativas
fonética acústica
fonética articulatoria
title Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega
title_full Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega
title_fullStr Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega
title_full_unstemmed Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega
title_short Parámetros acústicos dos sons fricativos da lingua galega
title_sort parametros acusticos dos sons fricativos da lingua galega
topic fricativas
fonética acústica
fonética articulatoria
url http://revistes.ub.edu/index.php/experimentalphonetics/article/view/44165