بررسي ارزش اسکن رادیوایزوتوپ و سونوگرافی در تشخیص ریفلاکس معده به مری در اطفال 2 تا 13 ساله
مقدمه: هدف از انجام مطالعهی حاضر، مقایسهی اسکن رادیوایزوتوپ و سونوگرافی در تشخیص ریفلاکس معده به مری در اطفال 2 تا 13 سالهی مبتلا به ریفلاکس مراجعه کننده به مطب پزشکان در شهر اصفهان طی سالهای 95-1394 بود. روشها: در این مطالعهی مقطعی، 150 کودک 2 تا 13 سالهی دارای علایم ریفلاکس معده به مری، تحت...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2017-06-01
|
Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
Subjects: | |
Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/6530 |
Summary: | مقدمه: هدف از انجام مطالعهی حاضر، مقایسهی اسکن رادیوایزوتوپ و سونوگرافی در تشخیص ریفلاکس معده به مری در اطفال 2 تا 13 سالهی مبتلا به ریفلاکس مراجعه کننده به مطب پزشکان در شهر اصفهان طی سالهای 95-1394 بود.
روشها: در این مطالعهی مقطعی، 150 کودک 2 تا 13 سالهی دارای علایم ریفلاکس معده به مری، تحت سونوگرافی و اسکن رادیوایزوتوپ قرار گرفتند و همهی آنها داروی امپرازول را به مدت 6 هفته دریافت نمودند. در نهایت، معیارهای ارزش تشخیصی دو روش مذکور در مقایسه با نتایج پاسخ به درمان بالینی محاسبه و مقایسه گردید.
یافتهها: اسکن هستهای حساسیت 1/96، ویژگی 2/68، ارزش اخباری مثبت 6/94 و ارزش اخباری منفی 0/75 درصد داشت. معیارهای ارزش تشخیصی سونوگرافی نیز شامل حساسیت 2/85، ویژگی 5/45، مثبت کاذب 5/54، منفی کاذب 8/14، ارزش اخباری مثبت 1/90، ارزش اخباری منفی 5/34 و میزان صحت 3/79 درصد بود.
نتیجهگیری: روشهای سونوگرافی و اسکن هستهای دارای ارزش تشخیصی کافی برای تشخیص ریفلاکس معده به مری در کودکان نیستند. استفاده از درمان تجربی نیز به مدت بیماری بستگی دارد. بنابراین، توصیه میگردد اسکن و سونوگرافی (ترکیب دو روش ارزش تشخیصی بالایی دارد) در مواردی که طول مدت بیماری زیاد میباشد و یا در درمان تجربی شک به وجود ریفلاکس معده به مری، استفاده شود. همچنین، در موارد شک به بیماریهای دیگر مانند وجود توده و بدخیمی، لازم است نسبت به اسکن و سونوگرافی اقدام گردد. |
---|---|
ISSN: | 1027-7595 1735-854X |