مدیریت سیلاب ناحیه هشتم شهر هرات افغانستان با استفاده از روشهای توسعه کم اثر و ارزیابی آنها با مدل EPA-SWMM
از اساسیترین مشکلات در توسعه شهری، افزایش سطوح غیرقابل نفوذ می‌باشد که منجر به افزایش رواناب و وقوع سیلاب‌های شهری می‌شود. در این پژوهش، وضع موجود سیلاب‌های ناحیه هشتم شهر هرات با استفاده از مدل ریاضی EPA-SWMM، به لحاظ آبگرفتگی بررسی شد. سپس شش حالت مختلف به شکل اجرای دو روش توسعه کم اثر بشک...
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Ferdowsi University of Mashhad
2022-02-01
|
| Series: | آب و توسعه پایدار |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jwsd.um.ac.ir/article_41996_e38efa116878f88af0857ff92075d01a.pdf |
| Summary: | از اساسیترین مشکلات در توسعه شهری، افزایش سطوح غیرقابل نفوذ می‌باشد که منجر به افزایش رواناب و وقوع سیلاب‌های شهری می‌شود. در این پژوهش، وضع موجود سیلاب‌های ناحیه هشتم شهر هرات با استفاده از مدل ریاضی EPA-SWMM، به لحاظ آبگرفتگی بررسی شد. سپس شش حالت مختلف به شکل اجرای دو روش توسعه کم اثر بشکه ذخیره آب باران (در دو اندازه مختلف) و واحد زیستماند بیولوژیکی، به طور جداگانه و همزمان مدلسازی شد. نتایج این پژوهش نشان داد با به کارگیری روشهای توسعه کم اثر می‌توان اثرات منفی سیلاب‌های با دوره بازگشت 10 سال را حداقل 40 درصد کاهش داد. پس از آن با بهره‌گیری از روش مخزن تعدیل سیلاب، شبیه‌سازی صورت گرفته است. نتایح نشان داد، احداث مخازن تأخیری، موجب تأخیر در زمان وقوع دبی اوج و کاهش دبی اوج سیلاب می‌شود. همچنین به کارگیری مخزن تعدیل سیلاب و روش واحد زیستماند و روش بشکه باران با قطر بزرگتر موجب کاهش 80 درصدی محل‌های آبگرفتگی و به کارگیری روش واحد زیستماند و روش بشکه باران با قطر کوچکتر، موجب کاهش 75 درصدی کاهش حجم سیلاب شهری می‌شود. |
|---|---|
| ISSN: | 2423-5474 2717-3321 |