OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
W religiach niechrześcijańskich nie ma „ostrego” rozdzielenia tego, co stanowi sacrum („święte”) i tego, co jest profanum („świeckie”). Jedna sfera przenika drugą. Rozumienie objawień prywatnych w religiach niechrześcijańskich z tej racji jest diametralnie inne od pojmowania ich przez katolicyzm. O...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
2018-11-01
|
| Series: | Forum Teologiczne |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/ft/article/view/3106 |
| Summary: | W religiach niechrześcijańskich nie ma „ostrego” rozdzielenia tego, co stanowi sacrum
(„święte”) i tego, co jest profanum („świeckie”). Jedna sfera przenika drugą. Rozumienie objawień
prywatnych w religiach niechrześcijańskich z tej racji jest diametralnie inne od pojmowania
ich przez katolicyzm.
O ile chrześcijaństwo jest religią teocentryczną, sytuującą w centrum (zgodnie z nazwą) Boga,
o tyle religie niechrześcijańskie mają wymiar kosmocentryczny. W religiach kosmocentrycznych
(np. w religiach ludów pierwotnych) dojść może do „nałożenia się” na siebie tego, co immanentne
i transcendentne. Skoro człowiek i Bóg jeszcze za życia istoty ludzkiej stanowić mogą jedno (jak
chce hinduizm czy sufizm – mistycyzm islamski), to przekonanie o istnieniu „objawień prywatnych”
może być w tych przypadkach wątpliwe.
W buddyzmie pierwotnym jest brak przekazów o tzw. objawieniach prywatnych, których miałby
doświadczać Budda. Budda nie tęsknił za żadnym objawieniem. Nie wypowiadał się ani o istnieniu,
ani o nieistnieniu bóstw. Wraz z ekspansją misyjną buddyzmu pojawiły się nurty tzw. buddyzmu
ludowego, w którym jego adepci zaczęli doświadczać zjawień samego Buddy oraz bodhisattwów,
czyli postaci historycznych, które zrezygnowawszy z osiągnięcia swojego wyzwolenia służyły innym
ludziom na ich drodze ku nirwanie.
W islamie „prywatne objawienia” wiążą się z Mahometem. Najwyższy Prorok islamu otrzymał
od Allaha ostateczne objawienie. Zamykały one cykl objawień znanych w judaizmie, a sięgających
Abrahama. O ile w Kościele katolickim „objawienia prywatne” nastąpiły i następować będą po
zakończeniu objawienia publicznego (do którego niczego nowego nie wniosły i nie wniosą), o tyle
np. w islamie „objawienia prywatne” Mahometa zainicjowały nowe rozumienie monoteizmu, wnosząc
dużo nowego do wcześniejszych systemów jedynobóstwa.
|
|---|---|
| ISSN: | 1641-1196 2450-0836 |