OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH

W religiach niechrześcijańskich nie ma „ostrego” rozdzielenia tego, co stanowi sacrum („święte”) i tego, co jest profanum („świeckie”). Jedna sfera przenika drugą. Rozumienie objawień prywatnych w religiach niechrześcijańskich z tej racji jest diametralnie inne od pojmowania ich przez katolicyzm. O...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Eugeniusz Sakowicz
Format: Article
Language:deu
Published: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie 2018-11-01
Series:Forum Teologiczne
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/ft/article/view/3106
_version_ 1827643155114098688
author Eugeniusz Sakowicz
author_facet Eugeniusz Sakowicz
author_sort Eugeniusz Sakowicz
collection DOAJ
description W religiach niechrześcijańskich nie ma „ostrego” rozdzielenia tego, co stanowi sacrum („święte”) i tego, co jest profanum („świeckie”). Jedna sfera przenika drugą. Rozumienie objawień prywatnych w religiach niechrześcijańskich z tej racji jest diametralnie inne od pojmowania ich przez katolicyzm. O ile chrześcijaństwo jest religią teocentryczną, sytuującą w centrum (zgodnie z nazwą) Boga, o tyle religie niechrześcijańskie mają wymiar kosmocentryczny. W religiach kosmocentrycznych (np. w religiach ludów pierwotnych) dojść może do „nałożenia się” na siebie tego, co immanentne i transcendentne. Skoro człowiek i Bóg jeszcze za życia istoty ludzkiej stanowić mogą jedno (jak chce hinduizm czy sufizm – mistycyzm islamski), to przekonanie o istnieniu „objawień prywatnych” może być w tych przypadkach wątpliwe. W buddyzmie pierwotnym jest brak przekazów o tzw. objawieniach prywatnych, których miałby doświadczać Budda. Budda nie tęsknił za żadnym objawieniem. Nie wypowiadał się ani o istnieniu, ani o nieistnieniu bóstw. Wraz z ekspansją misyjną buddyzmu pojawiły się nurty tzw. buddyzmu ludowego, w którym jego adepci zaczęli doświadczać zjawień samego Buddy oraz bodhisattwów, czyli postaci historycznych, które zrezygnowawszy z osiągnięcia swojego wyzwolenia służyły innym ludziom na ich drodze ku nirwanie. W islamie „prywatne objawienia” wiążą się z Mahometem. Najwyższy Prorok islamu otrzymał od Allaha ostateczne objawienie. Zamykały one cykl objawień znanych w judaizmie, a sięgających Abrahama. O ile w Kościele katolickim „objawienia prywatne” nastąpiły i następować będą po zakończeniu objawienia publicznego (do którego niczego nowego nie wniosły i nie wniosą), o tyle np. w islamie „objawienia prywatne” Mahometa zainicjowały nowe rozumienie monoteizmu, wnosząc dużo nowego do wcześniejszych systemów jedynobóstwa.
first_indexed 2024-03-09T17:48:36Z
format Article
id doaj.art-92a4dd7ad85a49d38730da3fa76978cf
institution Directory Open Access Journal
issn 1641-1196
2450-0836
language deu
last_indexed 2024-03-09T17:48:36Z
publishDate 2018-11-01
publisher Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
record_format Article
series Forum Teologiczne
spelling doaj.art-92a4dd7ad85a49d38730da3fa76978cf2023-11-24T10:55:59ZdeuWydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w OlsztynieForum Teologiczne1641-11962450-08362018-11-0119OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICHEugeniusz Sakowicz0Wydział Teologiczny, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie W religiach niechrześcijańskich nie ma „ostrego” rozdzielenia tego, co stanowi sacrum („święte”) i tego, co jest profanum („świeckie”). Jedna sfera przenika drugą. Rozumienie objawień prywatnych w religiach niechrześcijańskich z tej racji jest diametralnie inne od pojmowania ich przez katolicyzm. O ile chrześcijaństwo jest religią teocentryczną, sytuującą w centrum (zgodnie z nazwą) Boga, o tyle religie niechrześcijańskie mają wymiar kosmocentryczny. W religiach kosmocentrycznych (np. w religiach ludów pierwotnych) dojść może do „nałożenia się” na siebie tego, co immanentne i transcendentne. Skoro człowiek i Bóg jeszcze za życia istoty ludzkiej stanowić mogą jedno (jak chce hinduizm czy sufizm – mistycyzm islamski), to przekonanie o istnieniu „objawień prywatnych” może być w tych przypadkach wątpliwe. W buddyzmie pierwotnym jest brak przekazów o tzw. objawieniach prywatnych, których miałby doświadczać Budda. Budda nie tęsknił za żadnym objawieniem. Nie wypowiadał się ani o istnieniu, ani o nieistnieniu bóstw. Wraz z ekspansją misyjną buddyzmu pojawiły się nurty tzw. buddyzmu ludowego, w którym jego adepci zaczęli doświadczać zjawień samego Buddy oraz bodhisattwów, czyli postaci historycznych, które zrezygnowawszy z osiągnięcia swojego wyzwolenia służyły innym ludziom na ich drodze ku nirwanie. W islamie „prywatne objawienia” wiążą się z Mahometem. Najwyższy Prorok islamu otrzymał od Allaha ostateczne objawienie. Zamykały one cykl objawień znanych w judaizmie, a sięgających Abrahama. O ile w Kościele katolickim „objawienia prywatne” nastąpiły i następować będą po zakończeniu objawienia publicznego (do którego niczego nowego nie wniosły i nie wniosą), o tyle np. w islamie „objawienia prywatne” Mahometa zainicjowały nowe rozumienie monoteizmu, wnosząc dużo nowego do wcześniejszych systemów jedynobóstwa. https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/ft/article/view/3106objawienie prywatne, religie niechrześcijańskie, Mahomet, islam, Budda, buddyzm
spellingShingle Eugeniusz Sakowicz
OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
Forum Teologiczne
objawienie prywatne, religie niechrześcijańskie, Mahomet, islam, Budda, buddyzm
title OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
title_full OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
title_fullStr OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
title_full_unstemmed OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
title_short OBJAWIENIA PRYWATNE W RELIGIACH NIECHRZEŚCIJAŃSKICH
title_sort objawienia prywatne w religiach niechrzescijanskich
topic objawienie prywatne, religie niechrześcijańskie, Mahomet, islam, Budda, buddyzm
url https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/ft/article/view/3106
work_keys_str_mv AT eugeniuszsakowicz objawieniaprywatnewreligiachniechrzescijanskich