مقایسه مورفین و استامینوفن تزریقی در کنترل درد بیماران مشکوک به کله سیستیت حاد؛ یک کارآزمایی بالینی

مقدمه: کله سیستیت حاد یکی از شایعترین اورژانس های جراحی و از علل مهم شکم حاد در تمام دنیا می باشد. از مهمترین اقدامات لازم برای این بیماران در بخش اورژانس کنترل درد حاد شکم تا زمان رسیدن به تشخیص قطعی است. لذا، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات ضد دردی استامینوفن تزریقی و مورفین در کنترل درد ناشی از ک...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Iraj Golikhatir, Reza Jamali, Hamed Aminiahidashti, Farzad Bozorgi, Mohammad Hosseininejad, Heossein Montazar, Fatemeh Jahanian
Format: Article
Language:English
Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2016-09-01
Series:طب اورژانس ایران
Subjects:
Online Access:https://journals.sbmu.ac.ir/iranjem/article/view/12823
Description
Summary:مقدمه: کله سیستیت حاد یکی از شایعترین اورژانس های جراحی و از علل مهم شکم حاد در تمام دنیا می باشد. از مهمترین اقدامات لازم برای این بیماران در بخش اورژانس کنترل درد حاد شکم تا زمان رسیدن به تشخیص قطعی است. لذا، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات ضد دردی استامینوفن تزریقی و مورفین در کنترل درد ناشی از کله سیستیت حاد طراحی شده است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور می باشد که به بررسی و مقایسه اثر دو داروی مورفین سولفات و استامینوفن تزریقی در کنترل درد بیماران مشکوک به کله سیستیت حاد بالای 18 سال و با علائم حیاتی پایدار پذیرش شده در بخش اورژانس پرداخته است. جهت جمع آوری اطلاعات از چک لیستی از پیش طراحی شده شامل اطلاعات دموگرافیک، شدت درد در بدو ورود و دقایق 30 و 60 و 90 بعد از تزریق، علایم حیاتی بدو ورود، وجود یا عدم وجود عوارض جانبی و یافته های بالینی استفاده شد. در نهایت دو گروه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 18 مورد مقایسه از جهت میزان کنترل درد و عوارض قرار گرفتند. يافته ها: در مجموع 70 بیمار با میانگین سنی 3/16 ± 2/55 سال به صورت راندوم به دو گروه 35 نفری وارد شدند (4/61 درصد زن). 38 (3/54 درصد) بیمار فقط یک معیار سونوگرافیک کله سیستیت حاد را داشتند حال آنکه 32 (7/45 درصد) بیمار دو معیار یا بیشتر را داشتند. میانگین شدت درد در دقایق 30، 60 و90 بعد از تزریق دارو در دو گروه تفاوت معنی دار آماری داشت (05/0 < p). میزان عوارض تهوع (617/0 = p) و استفراغ  (150/0 = p) بعد از تزریق در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشت . تب در گروه استامینوفن تزریقی به طور معنی داری کاهش پیدا کرده بود  (001/0 > p). نتيجه گيری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، داروی مورفین در مقایسه با استامینوفن کارایی بیشتری در کاهش شدت درد بیماران طی 30 دقیقه را دارد، بطوریکه نمره VAS  بیماران 30 دقیقه پس از تزریق مورفین کاهش معنی داری داشت. اما در دقایق 60 و 90 بعد از تزریق علی رغم تفاوت معنی دار آماری کنترل درد بین دریافت کنندگان دو داروی مورد مطالعه، این مقادیر از نظر کلینیکی معنی دار نبودند. با این وجود داروی استامینوفن تزریقی در کنترل تب بیماران نیز به طور همزمان تاثیر گذار بوده است.
ISSN:2383-3645