اعمال اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی توسط دیوان داوری به‌عنوان قانون حاکم بر دعوا

طرفین قرارداد داوری ممکن است به‌جای انتخاب «قانونِ» یک کشور، «قواعد حقوقی» را به‌عنوان قانون حاکم بر دعوای خود برگزینند. انتخاب قواعد حقوقی توسط طرفین، تنها درصورتی ممکن است که قواعد حل تعارض قابل اعمال، چنین اختیاری را به آن‌ها اعطا نماید. اصل حاکمیت ارادۀ طرفین در انتخاب قواعد حقوقی در برخی از اسن...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: حمید‌رضا نیکبخت, فرهاد پیری
Format: Article
Language:fas
Published: CILA 2012-01-01
Series:Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i
Subjects:
Online Access:http://www.cilamag.ir/article_16560_bb3071e75517b2fcf99b0b47e7d10226.pdf
Description
Summary:طرفین قرارداد داوری ممکن است به‌جای انتخاب «قانونِ» یک کشور، «قواعد حقوقی» را به‌عنوان قانون حاکم بر دعوای خود برگزینند. انتخاب قواعد حقوقی توسط طرفین، تنها درصورتی ممکن است که قواعد حل تعارض قابل اعمال، چنین اختیاری را به آن‌ها اعطا نماید. اصل حاکمیت ارادۀ طرفین در انتخاب قواعد حقوقی در برخی از اسناد و قوانین به‌رسمیت شناخته شده است اما آزادی دیوان داوری در انتخاب این قواعد محدود می‌باشد. با‌وجود این، امروزه در پرتو دیدگاه غیرملی‌کردن داوری، آزادی این دیوان‌ها در حال گسترش است. در اسناد، دعاوی و قراردادهای بین‌المللی، قواعد و اصولی رشد و نمو پیدا کرده و در حال توسعه است که تحت عنوان «اصول قراردادهای تجاری بین‌المللی» شناخته می‌شود. گفته می‌شود این اصول به‌عنوان قواعد حقوقی متناسب، قابلیت اعمال بر دعاوی تجاری بین‌المللی توسط دیوان‌های داوری را دارد. این مدّعی یا فرض در این مقاله مورد بررسی قرار می‌گیرد.
ISSN:2251-614X
2251-614X